جراحی برای خروپف معمولا به افرادی پیشنهاد می شود که خروپف آنها دیگران را اذیت می کند و حتی باعث بیدار شدن خود فرد از خواب می شود. در هنگام خواب، بافت گلو شل می شود. گاهی این بافت ها مرتعش شده و باعث ایجاد صدای خشن و بلند می شود.
عوامل مختلفی می تواند باعث خروپف شود که برخی از مهمترین آنها عبارتند از:
- اضافه وزن
- مرد بودن
- داشتن راه هوایی باریک
- نوشیدن الکل
- مشکلات بینی
- سابقه خانوادگی خروپف یا آپنه انسدادی خواب
در بیشتر موارد، خروپف بی ضرر است و در بهترین حالت، تنها باعث اختلال خواب دیگران و بیدار شدن خودتان می شود. اما، گاهی ممکن است که یک بیماری جدی به نام آپنه خواب، موجب بروز خروپف شود. در این وضعیت، در طول خواب تنفس شما به طور مکرر شروع و متوقف می شود.
جدی ترین نوع آپنه خواب، آپنه انسدادی خواب است که به دلیل شل شدن بیش از حد ماهیچه های پشت گلو ایجاد می شود. در این وضعیت، بافت شل شده گلو، در هنگام خواب راه هوایی را مسدود و کوچکتر می کند و درنتیجه باعث ورود هوای کمتری به بدن می شود.
یکی دیگر از دلایل خروپف و آپنه خواب را می توان بزرگ شدن زبان درنظر گرفت. زیرا، در این حالت، زبان به گلو می افتد و راه هوایی را مسدود می کند.
اکثر پزشکان برای درمان خروپف، استفاده از یک دستگاه برای باز نگه داشتن راه هوایی در هنگام تنفس را توصیه می کنند. اما، درموارد شدیدتر ازجمله آپنه انسدادی خواب و زمانی که درمان های دیگر موثر نیست، عمل جراحی برای خروپف را پیشنهاد می دهند. جراحی کاهش خروپف انواع مختلفی دارد که پزشک براساس شدت خروپف یکی از آنها را انجام می دهد.
توجه به این نکته ضروری است که جراحی برای خروپف زمانی انجام می شود که پزشکان تمامی راه های درمان خرو پف را امتحان کرده باشند. علاوه براین، برخی افراد با انجام برخی از روش های سنتی سعی در درمان خروپف در طب سنتی دارند که یکی از روش های آن درمان خروپف با عسل است. بنابراین، توصیه می شود که قبل از انجام جراحی درمان خروپف، تمامی راه های پزشکی و طب سنتی را زیر نظر متخصص امتحان کنید و در آخر، زمانی که هیچ یک از راه ها تاثیری در کاهش خروپف شما نداشت، برای عمل جراحی مناسب اقدام کنید.
انواع جراحی برای خروپف
در بیشتر موارد، عمل جراحی خروپف می تواند خروپف را کاهش داده و آپنه انسدادی خواب را درمان کند. اما، گاهی ممکن است که برخی افراد باوجود جراحی، به مرور زمان دچار بازگشت خروپف شوند. برای انجام جراحی برای خروپف، پزشک ابتدا شما را معاینه می کند و مناسب ترین نوع عمل جراحی را به شما پیشنهاد می دهد. ازجمله عمل های جراحی برای توقف خروپف عبارتند از:
تکنیکی که در آن برخی از بافت های نرم پشت و بالای گلو ازجمله برخی از دیواره های گلو و کام و یوولا که در دهانه گلو آویزان است، برداشته می شود. این جراحی که از طریق بی حسی موضعی انجام می شود، یک دوره نقاهت طولانی و تقریبا دردناک سه هفته ای دارد. با اینحال، باعث باز شدن راه هوایی و درنتیجه تنفس آسان در خواب می شود. حدودا 50 درصد از افراد با این روش درمان شده اند و فقط 1 درصد دچار عوارض ناشی از عمل UPPP شده اند. برخی از عوارض جراحی UPPP شامل: مشکلات بلع، تغییر صدا، یا احساس دائمی چیزی در گلو می باشد. در موارد شدیتر ممکن است که فرد دچار خونریزی، بیماری های قلبی عروقی مانند مشکلات عروق مغزی یا انفارکتوس میوکارد و ذات الریه شود.
به این روش درمان خروپف با کمک لیزر (LAUP) نیز گفته می شود. این روش جایگزین ایمن جراحی UPPP که در آن از پرتوهای لیزر برای از بین بردن بافت یووولا و کام نرم استفاده می شود. این روش بدون درد و خونریزی و در چند جلسه کوتاه مدت انجام می شود و می تواند به کاهش خروپف کمک کند. این روش برای درمان آپنه انسدادی خواب تاثیری ندارد.
این تکنیک برای درمان خروپف های ساده ناشی از کام نرم بدون داشتن اختلالات تنفسی استفاده می شود. در این روش، با ایجاد بی حسی موضعی، ایمپلنت هایی از جنس پلی استر (پلاستیک) در زیر مخاط کام کاشته می شود که باعث سفت شدن آن و توقف لزرش آن در طول خواب می شود. این ایمپلنت ها حدودا 18 میلی متر طول و 1.5 میلی متر قطر دارند. زمانی که بافت اطراف ایمپلنت ها بهبود پیدا کنند، کام سفت شده و باعث سفت تر ماندن بافت می شود و درنتیجه احتمال ایجاد ارتعاش و خروپف را کاهش می دهد. از این روش معمولا در موارد شدیدتر آپنه خواب استفاده می کنند.
این روش نیز در حال جایگزین شدن برای جراحی کاشت کام نرم است. این نوع درمان، یک روش سرپایی است که هزینه و زمان کمتری نسبت به جراحی معمولی دارد. در این روش، از انرژی فرکانس رادیویی برای کوچک و سفت کردن بافت های نرم گلو استفاده شده و باعث کاهش خروپف می شود.
در این روش، برای باز شدن راه هوایی، فک بالا و فک پایین را به سمت جلو حرکت می دهند. باز بودن اضافی راه تنفسی می تواند احتمال انسداد هوا و بروز خروپف را کاهش دهد. اکثر افرادی که پزشک برای آنها این نوع جراحی را پیشنهاد می دهد، دچار بدشکلی صورت هستند که برتنفس آنها نیز تاثیر گذاشته است.
در این جراحی، یک دستگاه کاشته می شود که با استفاده از آن عصب کنترل کننده عضلات در راه هوایی فوقانی که به آن عصب هایپوگلوسال می گویند، تحریک می شود. این تحریک باعث بازنگه داشتن راه هوایی و کاهش خروپف در خواب می شود. این دستگاه در هنگام خواب فعال می شود و زمانی که فرد درطول خواب به طور طبیعی نفس نکشد، آن را احساس کرده و شروع به کار می کند.
زمانی که فرد به دلیل انسداد بینی مجبور به تنفس دهانی باشد، ممکن است که پزشک انجام عمل بینی را پیشنهاد دهد. گاهی ممکن است که یک تغییر شکل فیزیکی در بینی باعث کاهش خروپف یا آپنه انسدادی خواب شود. جراحی سیتوپلاستی شامل صاف کردن استخوان و بافت ها در مرکز بینی است. کوچک کردن شاخک های بینی نیز به معنی کاهش اندازه بافت داخلی بینی است که باعث گرم و مرطوب شدن هوای تنفسی می شود. در بیشتر مواقع، پزشکان این دو جراحی را به طور همزمان انجام می دهند.
این جراحی روی عضله اصلی زبان انجام می شود. در این روش، پزشک یک برش روی استخوان فک داده و آن را به جلو می کشد و سپس با استفاده از یک صفحه تیتانیوم، آن را در جای خود نگه می دارد.
در این جراحی، برای کمک بازشدن عمیق تر مجاری تنفسی در گلو، جراح پایه زبان و بافت گلو به نام اپی گلوت را به سمت جلو حرکت می دهد. درطول این جراحی، جراح با بریدن قسمت بالایی گلو، چندین تاندون و عضله را جدا کرده و باعث حرکت استخوان هایوئید به سمت جلو می شود. در این حین، جراح آن را در جای مناسب خود نگه میدارد. توجه داشته باشید که این جراحی روی تارها صوتی تاثیری ندارد و باید پس از جراحی بدون تغییر باقی بماند.
در این روش، جراح برای کم کردن اندازه زبان فرد و بالا بردن اندازه راه تنفسی، قسمت هایی از وسط و پشت زبان را برمی دارد. گاهی ممکن است که جراح لوزه ها را بریده و تاحدودی اپی گلوت را بردارد.
در این روش، پزشک سوراخی را از طریق گردن در نای فرد ایجاد می کند تا مسیر مستقیمی برای رساندن اکسیژن به ریه ها ایجاد شود. این کار برای افراد چاق ممکن است باعث تسکین آپنه خواب شود. این نوع جراحی بیشتر برای افرادی که به هیچ کدام از روش های درمان خروپف پاسخ نداده اند، پیشنهاد می شود.
در این روش با استفاده از انرژی گرمایی با سطوح پایین، سوختگی های موضعی کنترل شده ای را در زیر بافت های نرم کام ایجاد می کنند. این بافت های نرم به مرور بهبود یافته و باعث سفت و کوچک شدن بافت کام می شود و درنتیجه خروپف را کاهش می دهد.
عوارض جراحی برای خروپف
عوارض جانبی جراحی درمان خروپف بسته به نوع جراحی متفاوت است. مطمئنا روش هایی که به بیهوشی عمومی نیاز دارند، نسبت به روش های بی حسی موضعی عوارض بیشتری خواهند داشت. زیرا، تنفس افراد ممکن است درطول بیهوشی دشوار شده و در معرض خطر بیشتری برای بازگشت هوشیاری قرار گیرند. البته پزشکان برای جلوگیری از بروز این عوارض، درطول بیهوشی بیمار را به دقت تحت نظر دارند و علائم او را مداوم بررسی می کنند. سایر عوارض کلی که ممکن است عمل جراحی خروپف در پی داشته باشد، عبارت است از:
- درد
- عفونت
- احساس وجود چیزی در گلو
- گلو درد
- خشکی بینی، دهان و گلو
- ادامه خروپف
- مشکل در تنفس
- تغییر صدا
- خونریزی پیش از حد
- لخته شدن خون
- آمبولی ریه
- احتباس ادرار
- واکنش های آلرژیک به بیهوشی
توجه داشته باشید که بیشتر عوارض جانبی جراحی درمان خروپف موقتی هستند و تنها چند هفته پس از جراحی باقی می مانند. با این حال، ممکن است که برخی از این عوارض طولانی تر باشند که در این صورت باید به پزشک مراجعه کنید. اگر بعد از جراحی دچار تب شدید یا درد شدیدی داشتید، حتما به پزشک مراجعه کنید زیرا، اینها علائم عفونت است.
البته معمولا پزشکان تا هفته ها پس از جراحی خروپف، بیمار خود را زیر نظر دارد و علائم او را به طور مداوم بررسی می کند. اما، اگر احساس کردید که عوارض و ناراحتی های شما بیش از حد شدید یا ادامه دار شده است، حتما به پزشک خود اطلاع دهید.
جمع بندی
جراحی درمان خروپف اغلب به عنوان آخرین راه درنظر گرفته می شود. معمولا پزشکان زمانی که تمامی راه های درمان خروپف را امتحان کرده باشند، انجام عمل های جراحی خروپف را توصیه می کنند. انتخاب نوع عمل جراحی بسته به میزان خروپف و شرایط کام و زبان شما متفاوت است. بنابراین، درصورتی که پزشک انجام جراحی برای خروپف را پیشنهاد داده است، حتما درمورد نوع جراحی مناسب برای شما با پزشکتان صحبت کنید. برای اطلاع از سایر اختلالات خواب و نوع درمان آنها می توانید به درمان گیت خواب مراجعه کنید.
.png)
