شیمی درمانی
در مرحله چهار سرطان سینه معمولا شیمی درمانی به عنوان درمان اصلی انتخاب می شود . با شیمی درمانی می توان رشد سرطان را کمتر کرد . در این مرحله شیمی درمانی معمولا به همراه درمان های هورمونی انجام می شود . شیمی درمانی به روش های مختلفی قابل دریافت است . رایج ترین روش دریافت دارو تزریق مستقیم در رگ ها می باشد اما میتوان آن را به شکل قرص یا داروی مایع نیز مصرف کرد . با توجه به نوع مصرف دارو چرخه مصرف آن می تواند متفاوت باشد تا به بدن اجازه داده شود در این بین خود را بهبود بخشد .
هورمون درمانی
هورمون درمانی می تواند برای زنانی که به سرطان های گیرنده هورمون مثبت مبتلا هستند مفید باشد . برخی از هورمون ها در بدن رشد سرطان را تحریک می کند و باعث افزایش آن می شود ، در افرادی که این مشکل را دارند دارو ها دریافت هورمون توسط تومور را متوقف می کنند. این دارو ها شامل داروی تاموکسیفن برای همه زنان و مهارکننده‌های آروماتاز مانند آناستروزول، اگزمستان و لتروزول برای زنان یائسه است.
دارو های فولوسترانت و تورمیفن داروهایی هستند که گیرنده های هورمونی را مسدود می کنند. این داروها گاهی به زنان مبتلا به سرطان سینه متاستاتیک داده می شود. همچنین ممکن است پزشک به زنانی که به یائسگی نرسیده‌اند پیشنهاد کند به فکر برداشتن تخمدان‌هایشان برای جلوگیری از تولید هورمون‌هایی باشند که به رشد سرطان کمک می‌کنند.
درمان های هدفمند
این یک روش جدید برای درمان سرطان سینه است حدود 20 درصد از زنان مبتلا به سرطان سینه، پروتئینی به نام HER2 دارند که باعث می شود سرطان به سرعت گسترش یابد.
برای زنان مبتلا به سرطان HER2 مثبتکه گسترش یافته است اغلب تراستوزومب تجویز می شود این دارو مانع از رشد سلول های سرطانی می شود . سایز دارو هایی که به صورت هدفمند برای بیماران مبتلا به سرطان HER2 مثبت تجویز می شود عبارتند از :
آدو-تراستوزومب امتانسین
فام-تراستوزومب دروکستکان
لاپاتینیب
Margetuximab
نراتینیب
پرتوزومب
ابماسیکلیب
پالبوسیکلیب
ریبوسیکلیب
دسته جدیدی از داروها به نام مهارکننده‌های PARP برای کمک به زنانی که مبتلا به HER2 منفی هستند اما سرطان سینه جهش یافته BRCA دارند، وجود دارد . مهارکننده های PARP شامل اولاپاریب و تالازوپاریب هستند و پروتئینی را هدف قرار می دهند که به رشد سلول های سرطانی کمک می کند.
داروهای ایمونوتراپی
داروهای ایمونوتراپی سیستم ایمنی شما را برای یافتن و تخریب سلول های سرطانی تحریک می کنند. در زنان مبتلا به سرطان سینه با گیرنده هورمونی پیشرفته منفی و HER2 منفی، داروی ایمونوتراپی آتزولیزومب گاهی اوقات همراه با پاکلیتاکسل تجویز می شود. آتزولیزومب پروتئینی به نام PD-L1 را مسدود می کند.
در برخی موارد از جراحی و پرتودرمانی استفاده می شود. این درمان ها ممکن است به کاهش درد و سایر علائم در مناطقی که سرطان گسترش یافته است کمک کند.
سایر داروها ممکن است به درمان برخی از عوارض جانبی درمان سرطان سینه مانند حالت تهوع و خستگی کمک کنند.
