درباره انواع اختلال بیش‌فعالی- کم توجهی در داروبین میخوانیم:
وقتی صحبت از ADHD به میان می آید، هیچ تشخیص یا درمانی برای همه مناسب نیست. هر کس متفاوت است. سه نوع بیش فعالی توسط متخصصان شناسایی شده است. هر کدام از این انواع بیش فعالی علائم متفاوتی دارند و درمان بر اساس نشانه های بیش فعالی صورت می گیرید.
فرد مبتلا به این نوع از اختلال کم توجهی-بیش‌فعالی باید حداقل شش علامت از این نه علامت را داشته باشد و تعداد بسیار کمی از علائم نوع بیش فعال- تکانشی را داشته باشد:
- عدم توجه به جزئیات
- اشتباهات بی دقتی
- عدم توجه و ادامه دادن به کار
- گوش نکردن
- ناتوانی در پیروی یا درک دستورالعمل ها
- اجتناب از کارهایی که مستلزم تلاش است
- پریشان شدن
- فراموشکار بودن
- از دست دادن چیزهایی که برای تکمیل وظایف لازم است
نوع بیش فعال - تکانشی
برای داشتن این نوع، فرد باید حداقل شش علامت از این ۹ علامت را داشته باشد و تعداد بسیار کمی از علائم نوع بی توجهی را داشته باشد:
- بی قراری
- پیچ و تاب خوردن(ناراحتی نشان دادن)
- اغلب هنگام نشستن از خواب برخیزید
- دویدن یا بالا رفتن ازجایی در زمان های نامناسب
- داشتن مشکل در بازی بی سر و صدا
- زیاد حرف زدن
- صحبت کردن خارج از نوبت یا نامفهوم صحبت کردن
- قطع کردن حرف دیگران
- اغلب «در حال حرکت» انگار «با موتور هدایت میشود»
برای مطالعه بیشتر در مورد اختلال کم توجهی و بیش فعالی به درمان گیت بیش فعالی در داروبین مراجعه فرمایید
نوع ترکیبی
این شایع ترین نوع ADHD است. افراد مبتلا به آن علائمی از هر دو نوع بی توجه و بیش فعال- تکانشی دارند.
تشخیص و درمان هر یک از انواع بیش فعالی کودک بر عهده متخصص میباشد. به یاد داشته باشید بسیاری از ما کودکان بازیگوش را بیش فعال خطاب میکنیم. جدای از اینکه این تشخیص علمی نیست میتواند به روحیه کودک آسیب جدی وارد کند. از اطلاق واژه ها و بیماری ها و البته اختلال های گوناگون به کودکان خود داری کنید بجای اینکه شنیده ها را به کودک نسبت بدهید بهتر است تا همراه کودک نزد پزشک رفته و تشخیص بیش فعالی را به پزشک بسپارید.
درمان خانگی برای بیش فعالی وجود دارد اما این روشها به معنای کلمه درمان نیست بلکه بیشتر بر روی نوع رفتار و اسفاده از برخی از مکمل‌ها تاکید میکند. برای آنکه بهترین روش برخورد با کودک مبتلا به بیش فعالی را پیدا کنید حتما از یک مشاور کمک بگیرید.
در بسیاری از موارد کودک دچار بیش فعالی و اختلال کم توجهی نیست بلکه با برخورد مناسب و تغییر سبک زندگی کل خانواده آرامش به خانه شما باز میگردد. باز هم یادآوری میکنیم که رفتار کودک به تنهایی انجام میشود اما به تنهایی شکل نمیگیرد بلکه کل اعضای خانواده در شکل گیری آن نقش دارند. در مورد تشخیص بیش فعالی در بزگسالان باید به این نکات توجه کرد که فرد در کودکی به چه نوعی از بیش فعالی دچار شده است. عملا بیش فعالی در بزرگسالان ریشه در کودکی داشته و فرد بزرگسال به یک باره دچار این اختلال نمیگردد.
.jpg)
