سندروم پای بیقرار

درباره سندروم پای بیقرار در داروبین میخوانیم:

• نشانه های سندروم پای بیقرار چیست؟
• ارتباط بین سندروم پای بیقرار و بیماری ام اس
• علت ابتلا به سندروم پای بیقرار
• درمان سندروم پای بیقرار
• آیا سندروم پای بیقرار خطرناک است؟

سندروم پای بیقرار؛ همانگونه که از نام آن پیداست به بیقراری و عدم اختیار در پاها بخصوص در زمان استراحت اطلاق میشود. این اختلال عصبی دارای علائم منحصر به فردی است که با شناخت آن میتوان به وجود این سندروم پی برد. بصورت کلی در کسانی که سندروم پای بیقرار آنها به علت وراثت اتفاق افتاده درمان قطعی وجود ندارد اما در سایر مبتلایان به سندروم پای بیقرار یا (RLS) با برطرف کردن عامل اصلی بهبود می یابد.

نشانه های اصلی سندروم پای بیقرار چیست؟

بصورت کلی فرد مبتلا به سندروم پای بیقرار با شکایت از تکان های پا بخصوص در زمان استراحت به متخصص مغز و اعصاب مراجعه میکند با این حال این اختلال میتواند علائم دیگری نیز در بر داشته باشد.

در اختلال پای بیقرار با توجه به تحقیقات صورت گرفته علائم زیر قابل مشاهده است:

• خارش، سوزن سوزن شدن، یا احساس "خزیدن" عجیب در عمق پاها رخ می دهد. این احساسات ممکن است در بازوها نیز رخ دهد.

• فرد برای کاهش علائم شروع به تکان دادن اندام ها، بخصوص پاهای خود میکند

• بی قراری در پا به این معنی که فرد تمایل به قدم زدن برای کاهش علائم سندروم پای بیقرار خود دارد، از طرفی در زمان استراحت تکان شدید شبیه به پرت کردن پا اتفاق می افتد و چرخیدن پا در رختخواب، مالیدن پاها به همدیگر یا به رختخواب تکرار میشود.

علائم پای بیقرار ممکن است فقط با دراز کشیدن یا نشستن ظاهر شوند. گاهی اوقات، علائم مداوم هنگام دراز کشیدن یا نشستن بدتر می شود و با فعالیت بهبود می یابد. در موارد بسیار شدید، علائم سندروم پای بیقرار ممکن است با فعالیت بهبود نیابد.

سایر علائم سندروم پای بیقرار یا RLS شامل موارد زیر است:

• اختلالات خواب و خواب آلودگی در طول روز

• حرکات غیر ارادی، مکرر، دوره ای و تکان دهنده اندام که در خواب یا بیداری و استراحت رخ می دهد. به این حرکات، حرکات دوره ای پا در خواب یا اختلال حرکت دوره ای اندام گفته می شود. تا 90 درصد از افراد مبتلا به سندروم پای بیقرار نیز این عارضه را دارند.

در برخی از افراد مبتلا به سندروم پای بیقرار ، علائم هر شب بروز نمیکنند، بلکه می‌آیند و می‌روند. ممکن است این افراد هفته‌ها یا ماه‌ها بدون علائم (بهبودی) بگذرند تا اینکه علائم دوباره عود کنند.

ارتباط بین پای بی قرار و  MS

با اینکه مبتلایان به ام اس چهار برابر بیش از دیگران به پای بی قرار دچار میشوند اما این سندروم از عوارض بیماری ام اس به شمار نمی آید. به این معنی که نمیتوان گفت فردی که دارای سندروم پای بیقرار است به بیماری ام اس مبتلا شده و RLS نشانه ام اس نیست.

علت ابتلا به سندروم پای بیقرار

بصورت کلی علل متفاوتی میتواند سبب بروز سندروم پای بیقرار بشوند. بصورت کلی عواملی که سیستم های عصبی را تحت تاثیر قرار میدهند میتوانند به عنوان یک مظنون همیشگی در نظر گرفته شوند به همین علت است که افراد مبتلا به MS  بیش از سایرین به این سندروم دچار میشوند زیرا سیستم اعصاب و نرون های آنها تحت تاثیر قرار میگیرد. با این تعریف شاید خودتان بتوانید حدس بزنید که علل سندروم پای بیقرار چه طیف گسترده ای را در بر میگیرد. عوامل مهم سندروم پای بیقرار در زیر آمده است:

1. وراثت و ژنتیک
2. بارداری
3. فقر آهن
4. سوء استفاده از مواد به ویژه مخدر ها
5. برخی از داروهای عصبی
6. بیماری های دستگاه عصبی مانند ام اس، CIS و...
7. استرس و اضطراب
8. کم خوابی های مکرر

درمان سندروم پای بیقرار

درمان قطعی برای پاهای بیقرار وجود ندارد و تنها راه درمان برطرف کردن علت بوجود آمدن RLS  و برخی از تمرین ها میباشد. اگر به لیست علل پای بیقرار نگاهی بی اندازید به راحتی میتوانید درمان را حدس بزنید. در بسیاری از افراد این سندروم بصورت موقت و بر اثر عوامل استرس زا ایجاد شده است رفع این استرس و نگرانی در 90 درصد مواقع میتوان تکان های شدید پا در وقت استراحت را از بین ببرد.

برای آنکه تکان های پاها را کاهش دهید میتوانید از راه های زیر استفاده کنید:

1. کیسه آب گرم
2. ورزش
3. اجتناب از مصرف قهوه
4. اجتناب از نوشیدنی های الکلی

سندروم پای بیقرار چه خطری برای فرد دارد؟

هرچند که سندروم پای بیقرار ممکن است همراه با درد بوده و موجب آزار فرد شود اما این بیماری به خودی خود خطرناک نیست بلکه عوارض جانبی ناشی از کم خوابی، اضطراب ناشی از درد های طولانی خطرناک باشد و موجب کاهش تمرکز، خستگی زیاد و افزایش اضطراب در فرد شود. بهترین راه کاهش این عوارض، از بین بردن علت اصلی سندروم پای بیقرار میباشد.