تداخلات دارویی سلژیلین (Selegiline)
تداخلات دارویی ممکن است نحوه عملکرد داروها را تغییر دهد یا خطر عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این مطلب شامل تمام تداخلات دارویی ممکن سلژیلین نیست. همواره فهرست کاملی از تمام داروهای مصرفی (از جمله داروهای نسخه ای، غیر نسخه ای و محصولات گیاهی) را به همراه داشته باشید و آن را با پزشک و داروساز خود به اشتراک بگذارید. هیچ دارویی را بدون تأیید پزشک شروع نکنید، متوقف نکنید یا دوز آن را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با قرص سلژیلین تداخل داشته باشند عبارتند از:
- داروهای ضد افسردگی (از جمله بوپروپیون، ماپروتیلین، میرتازاپین)
- سایر مهارکنندههای MAO (ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متاکسالون، متیلن بلو، موکلوبمید، فنلزین، پروکاربازین، راساگیلین، اپیسیپروسیآمید، سافینپرسیآمید)
- مهارکننده های اشتها (مانند دی اتیل پروپیون)
- داروهای اختلال نقص توجه (مانند اتوموکستین، متیل فنیدات)، آپراکلونیدین، بوسپیرون، کاربامازپین/اکسکاربازپین، سیکلوبنزاپرین، دوترابنازین، برخی محصولات گیاهی (مانند افدرا/ما هوانگ)
- داروهای سرماخوردگی (ضد احتقان بینی مانند فنیل پروپانول آمین، سودوافدرین)
- فنتانیل
- متوکلوپرامید
- داروهای خیابانی (مانند LSD، مسکالین)
- محرک ها (مانند آمفتامین ها، افدرین)
- مکمل ها (مانند تریپتوفان، تیرامین)
- تترابنازین
- برخی از "تریپتان ها" که برای درمان سردردهای میگرنی استفاده می شوند (مانند ریزاتریپتان، سوماتریپتان، زولمیتریپتان)
- والبنازین
تداخلات شدید: داروهای زیر معمولاً با هم مصرف نمی شوند. برای کسب اطلاعات بیشتر با متخصص یا پزشک مشورت کنید.
- مهارکننده های MAO /تریپتوفان
- راساژیلین، سلژیلین خوراکی/مائوئیس انتخابی
- MAOIS/ مخمر سنت جان
- MAOIS/ اوزانیمود
- مائوئیس/لوومتادون انتخابی
- مائوئیس/متادون انتخابی
- MAOISانتخاب شده/ پروکاربازین
- تزریق مائوئیس / متیلن آبی
- MAOIS/ لینزولید
- راساژیلین، سلژیلین/پروپوکسیفن؛ ترامادول
- مائوئیس/گوانتیدین
- MAOIS/ فنتانیل
- MAOIS / متیلدوپا
- MAOIS/تترابنازین، دیو تترابنازین
- مائوئیس انتخابی/آنتی هیستامین های منتخب
- مهارکننده های MAO/آگونیست های انتخابی 5-HT1D
- مهارکننده های مونوآمین اکسیداز / کاربامازپین
- MAOIS/سیبوترامین
- MAOIS /آپراکلونیدین
- بازدارنده های انتخابی بازجذب مائوئیس/سرتونین؛ SNRIS
- MAOIS انتخابی/اپیوئیدهای انتخابی. دکسترومتورفان
- MAOIS/سه چرخه ای؛ ترکیبات چهار چرخه ای
تداخلات جدی: داروهای زیر می توانند با یکدیگر تداخل کرده و اثرات بسیار مضری داشته باشند.
- MAOIS/ متوکلوپرامید
- عوامل موثر بر کاتکولامین ها /یوبنگوان I 123
- عوامل موثر بر کاتکولامین ها/یوبنگوان I 131
- بایندرهای انتقال دهنده دوپامین/IOFLUPANE I 123
- مائوئیس انتخابی/ سمپاتومیمتیک غیرمستقیم، ترکیبی
- راساژیلین، سلژیلین / مواد افیونی انتخاب شده
- مائوئیس/بتانیدین
- مائوئیس/آسپیرین با پاپاورتوم
تداخلات متوسط: داروهای زیر در صورت مصرف همزمان ممکن است خطراتی ایجاد کنند.
- راساژیلین، سلژیلین خوراکی/کاربیدوپا-لوودوپا-انتاکاپون
- MAOIS/آگونیست های انتخابی 5-HT1D
- MAOIS/ ترازدون
- راساژیلین، مهارکننده های سلژیلین خوراکی /COMT
- مائوئیس / ضد دیابت انتخاب شده
تداخلات پرهیزی سلژِیلین
- اتانول
- آگونیست های آلفا/بتا (غیرمستقیم)
- آگونیست های آلفا 1
- آمفتامینها
- آپراکلونیدین
- آتوموکستین
- آتروپین (چشمی)
- بزافیبرات
- برومپریدول
- بوپرنورفین
- بوپرپیون
- کاربامازپین
- کلومیپرامین
- کدئین
- سیکلوبنزاپرین
- سیپروهپتادین
- دئوتترابنازین
- دکس متیلفنیدات
- دکسترومتورفان
- دی اتیل پروپیون
- دیفنوکسیلات
- اپی نفرین (استنشاقی دهانی)
- فنتانیل
- گوانتیدین
- هروئین
- هیدرومرفون
- ایمی پرامین
- ایندورامین
- محصولات رادیو دارویی آیوبنگوان
- ایزومتپتین
- لو متادون
- لوونوردفرین
- لینزولید
- ماپروتیلین
- مپتازینول
- مکوئیتازین
- متادون
- متیل دوپا
- متیلن بلو
- متیلفنیدات
- متوکلوپرامید
- میانسرین
- مهارکنندههای مونوآمینواکسیداز (ضدافسردگی)
- مهارکنندههای مونوآمینواکسیداز (نوع b)
- مورفین (سیستمیک)
- نفازودون
- نفوپام
- نورمتادون
- تریاک
- اکسکاربازپین
- اکسی کدون
- اکسی مورفون
- اوزانیمود
- فنیرامین
- فولکودین
- پیزوتیفن
- ربوکستین
- مهارکنندههای انتخابی باز جذب سروتونین
- عوامل سروتونرژیک (با خطر بالا
- متفرقه)
- داروهای تضعیفکننده CNS غیر اپیوئیدی سروتونرژیک
- مهارکننده های بازجذب سروتونین/ نوراپینفرین
- سولریامفتول
- گیاه علف چای
- سوفنتانیل
- تاپنتادول
- تترابنازین
- تتراهیدروزولین (بینی)
- داروهای ضد افسردگی سه حلقهای
- والبنازین
سلژلین اثرات داروهای زیر را کاهش می دهد
دمپریدون، محصولات رادیو دارویی آیوبنگوان، آیوفلوپان ید 123، پیپامپرون
سلژلین اثرات داروهای زیر را افزایش می دهد
داروهای کاهنده قندخون، آگونیست های آلفا/بتا (غیرمستقیم)، آگونیست های آلفا 1، آمیفامپریدین، آمیفوستین، آمفتامینها، داروهای ضد سایکوز (آتیپیکال نسل دوم)، آپراکلونیدین، آتوموکستین، آتروپین (چشمی)، آگونیست های بتا 2، بتاهیستین، بزافیبرات، برکسانولون، بریمونیدین (چشمی)، بریمونیدین (موضعی)، برومپریدول، بوپرپیون، کلومیپرامین، کدئین، سیپروهپتادین، دئوتترابنازین، دکسمتیلفنیدات، دکسترومتورفان، دی اتیل پروپیون، دمپریدون، دوپامین، دوکساپارم، اپی نفرین (استنشاقی دهانی)، اپی نفرین (راسمیک)، اپی نفرین (سیستمیک)، هروئین، هیدروکدون، هیدرو مورفون، داروهای کاهندهی فشارخون، ایمی پرامین، ایندورامین، آیوهگزول، آیومپرول، آیوپامیدول، ایزومتپتین، محصولات حاوی لوودوپا، لوونوردفرین، مپتازینول، مکوئیتازین، متارامینول، متیل دوپا، متیلن بلو، متیلفنیدات، میانسرین، مهارکنندههای مونوآمینواکسیداز (نوع b)، مورفین (سیستمیک)، نفازودون، نفوپام، نیتروپروسید، نوراپینفرین، نورمتادون، تریاک، پیزوتیفن، ربوکستین، رمی فنتانیل، رزرپین، عوامل سروتونرژیک (با خطر بالا، متفرقه)، عوامل سروتونرژیک (با خطر متوسط، متفرقه)، داروهای تضعیفکننده CNS غیر اپیوئیدی سروتونرژیک، مهارکننده های بازجذب سروتونین/ نوراپینفرین، سولریامفتول، گیاه علف چای، تتراهیدروزولین (بینی)، داروهای ضد افسردگی سه حلقهای.
داروهای زیر اثرات سلژلین را کاهش می دهند
برومپریدول، سیپروهپتادین، دمپریدون، پیپامپرون
داروهای زیر اثرات سلژلین را افزایش می دهند
اتانول، آلفوزوسین، آمی سولپرید (خوراکی)، باربیتورات ها، بنپریدول، بنزهیدروکدون، داروهای کاهندهی فشارخون، بریمونیدین (موضعی)، بوپرنورفین، کاربامازپین، سربرولیزین، کلرفنسین کاربامات، کوکائین (موضعی)، سیکلوبنزاپرین، دیازوکسید، دی هیدرو کدئین، دیفنوکسیلات، اسکتامین، مشتقات استروژن (در فراورده های ضدبارداری)، فنتانیل، گوانتیدین، گیاهان (با خاصیت کاهنده فشارخون)، محصولات حاوی لوودوپا، لو متادون، لینزولید، لورمتازپام، ماپروتیلین، متادون، متوکلوپرامید، مولسیدومین، مهارکنندههای مونوآمینواکسیداز (ضدافسردگی)، نفتوپیدیل، نیسرگولین، نیکوراندیل، اوبینوتوزومب، اکسکاربازپین، اکسی کدون، اکسی مورفون، اوزانیمود، پنتوکسی فیلین، فنیرامین، فولکودین، مهارکنندههای فسفودی استراز 5، پروژستین (در فراورده های ضدبارداری)، آنالوگهای پروستاسیکلین، کیناگولید، رمی فنتانیل، مهارکنندههای انتخابی باز جذب سروتونین، اپیوئید های سروتونرژیک (با خطر بالا)، سوفنتانیل، تاپنتادول، تترابنازین، والبنازین
اگر از سایر داروهای افزاینده سروتونین استفاده می کنید، خطر ابتلا به سندرم یا سمیت سروتونین افزایش می یابد. از جمله این داروها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- داروهای خیابانی مانند MDMAیا«اکستازی»
- مخمر سنت جان
- دکسترومتورفان
- داروهای ضد افسردگی خاص (شامل SSRI ها مانند فلوکستین یا پاروکستین، SNRI ها مانند دولوکستین یا ونلافاکسین، TCA ها مانند آمی تریپتیلین یا دکسپین)
- داروهای خاص (مانند مپریدین، متادون، پنتازوسین، پروپوکسیفن، ترامادول، تاپنتادول)
خطر سندرم یا سمیت سروتونین ممکن است با شروع یا افزایش دوز این داروها بیشتر شود.
در صورت استفاده از هر یک از این داروها، قبل، در طول یا طی 2 هفته پس از درمان با سلژیلین، به پزشک یا داروساز اطلاع دهید و اگر حداقل 5 هفته قبل از شروع سلژیلین، فلوکستین مصرف کرده اید، به پزشک خود اطلاع دهید و بپرسید که فاصله زمانی مناسب بین شروع یا قطع هر یک از این داروها و مصرف سلژیلین چقدر است.
برچسب روی تمام داروهای خود (مانند محصولات آلرژی، سرفه و سرماخوردگی، قرص های لاغری) را بررسی کنید زیرا ممکن است حاوی دکسترومتورفان، ترکیبات ضداحتقان ها یا محرک باشند. نجوه استفاده ایمن داروها را از داروساز بپرسید.
این دارو ممکن است با برخی از تستهای پزشکی یا آزمایشگاهی (از جمله اسکن مغز برای بیماری پارکینسون) تداخل داشته باشد و احتمالاً باعث نتایج نادرست آزمایش شود. بنابراین اطمینا یابید که پرسنل آزمایشگاه و همه پزشکان شما از مصرف این دارو مطلع هستند.