موارد و نحوه مصرف پاروکستین
پاروکستین برای درمان افسردگی، حملات پانیک،
اختلال وسواس فکری اجباری (OCD)، اختلالات اضطرابی و اختلال استرس پس از سانحه استفاده می شود و با کمک به بازگرداندن تعادل سروتونین به حالت طبیعی، عمل می کند. پاروکستین به عنوان یک مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) شناخته می شود و ممکن است خلق و خو، خواب، اشتها و سطح انرژی فرد را بهبود بخشد و به بازگرداندن علاقه به زندگی روزمره کمک کند. پاروکستین با کاهش ترس، اضطراب، افکار ناخواسته و تعداد حملات پانیک و میل به انجام کارهای مکرر (اجبارهایی مانند شستن دست ها، شمارش و بررسی)، مانع از اختلال در زندگی روزمره می شود.
نحوه مصرف پاروکستین
قبل از شروع مصرف پاروکستین و هر بار که دوباره آن را تهیه می کنید، بروشور اطلاعات بیمار ارائه شده توسط سازنده دارو را بخوانید و اگر سوالی دارید، از پزشک یا داروساز بپرسید.
پاروکستین (Paroxetine) به صورت خوراکی و بدون توجه به وعده غذایی و طبق دستور پزشک یک بار در روز به هنگام صبح مصرف می شود. در صورتی که در زمان مصرف پاروکستین دچار حالت تهوع می شوید می توان آن را با غذا مصرف کرد . مصرف این دارو همراه با غذا حالت تهوع ناشی از آن را کاهش می دهد. اگر مصرف پاروکستین در طول روز باعث خواب آلودگی شما می شود، در مورد مصرف شبانه آن با پزشک صحبت کنید.
مقدار مصرف پاروکستین بر اساس وضعیت پزشکی، پاسخ به درمان، سن و سایر داروهای مصرفی تعیین می شود، از این رو، حتماً در مورد تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای نسخه ای، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) به پزشک و داروساز اطلاع دهید. برای کاهش خطر عوارض جانبی، پزشکان تجویز دارو را با دوز کم شروع می کنند و به تدریج دوز مصرفی را افزایش می دهند. دستورالعمل های پزشک را به دقت دنبال کنید، دوز خود را افزایش ندهید و پاروکستین را بیشتر یا طولانی تر از زمان تجویز شده استفاده نکنید. مصرف مقادیر بالای این دارو نه تنها باعث بهبود سریع تر شما نمی شود، بلکه خطر عوارض جانبی را افزایش می دهد. مصرف منظم پاروکستین می تواند موجب بهبود عملکرد آن شود، لذا برای کمک به یادآوری، آن را هر روز در ساعت معینی مصرف کنید.
اگر از پاروکستین فقط برای بهبود
سندروم پیش از قاعدگی استفاده می کنید، ممکن است بنا به تجویز پزشک نیاز به مصرف روزانه یا مصرف در دو هفته قبل از عادت ماهیانه تا زمان شروع خونریزی وجود داشته باشد.
دوره درمان با پاروکستین (Paroxetine) را حتی با وجود بهبود علائم کامل کنید و بدون مشورت با پزشک مصرف این دارو را قطع نکنید. مصرف ناگهانی دارو می تواند موجب تشدید برخی شرایط شود. همچنین ممکن است علائمی مانند نوسانات خلقی، سردرد، خستگی،
اختلالات خواب و احساسات مختصر مشابه شوک الکتریکی را تجربه کنید، که معمولا برای پیشگیری از این علائم دوز دارو به تدریج کاهش یافته و سپس قطع می شود. برای اطلاع از جزئیات بیشتر با پزشک خود یا مسئول داروخانه مشورت کنید و هرگونه علامت جدید یا بدتر شدن علائم قبلی را فورا گزارش دهید.
ممکن است چندین هفته طول بکشد تا از مزایای کامل پاروکستین بهره مند شوید، با این حال اگر وضعیت شما بهبود نیافت یا بدتر شد به پزشک خود اطلاع دهید.
موارد احتیاطی در مصرف پاروکستین
قبل از مصرف پاروکستین در صورت حساسیت به آن یا ابتلا به هرگونه آلرژی غذایی یا دارویی دیگر به پزشک اطلاع دهید. ممکن است در فرمولاسیون پاروکستین از مواد غیر فعالی استفاده شده باشد که باعث واکنش های آلرژیک یا مشکلات دیگر می شوند، برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود صحبت کنید.
قبل از استفاده از پاروکستین، سابقه پزشکی خود را بخصوص در موارد زیر با پزشک یا داروساز درمیان بگذارید:
-
سابقه شخصی یا خانوادگی اختلال دوقطبی یا مانیک-افسردگی
-
سابقه شخصی یا خانوادگی اقدام به خودکشی
-
مشکلات کبدی
-
بیماری های کلیوی
-
تشنج
-
کاهش سدیم خون
-
زخم روده یا خونریزی (بیماری زخم معده)
-
مشکلات خونریزی
-
سابقه شخصی یا خانوادگی گلوکوم (نوع زاویه بسته)
پاروکستین می تواند باعث سرگیجه شود، مصرف الکل یا ماری جوانا (حشیش) هم سرگیجه شما را بیشتر می کند. لذا بعد از مصرف پاروکستین از رانندگی و کار با ماشین آلاتی که نیاز به هوشیاری کامل دارند بپرهیزید، و از مصرف نوشیدنی های الکل و مواد مخدر جلوگیری کنید..
داروهای ضد افسردگی برای درمان شرایط مختلفی مانند افسردگی و سایر اختلالات روانی یا خلقی استفاده می شوند. این داروها به جلوگیری از افکار یا اقدام به خودکشی کمک می کنند و مزایای مهم دیگری نیز دارند. با این حال، مطالعات حاکی از این است که درصد کمی از مصرف کنندگان داروهای ضد افسردگی(به ویژه افراد کمتر از 25 سال) ممکن است با تشدید افسردگی، سایر علائم روانی و خلقی، یا افکار و تلاش های خودکشی مواجه شوند. حتی اگر از داروهای ضد افسردگی برای درمان بیماری های خلقی یا روانی استفاده نمی کنید، با پزشک در مورد خطرات و فواید مصرف داروهای ضد افسردگی به ویژه برای افراد کمتر از 25 سال، صحبت کنید.
اگر با مصرف قرص پاروکستین (Paroxetine) به ویژه زمانی که مصرف یک داروی ضد افسردگی جدید شروع می شود یا دوز داروی قبلی تغییر می کند، مراقب علائم زیر باشید.
شدت یافتن افسردگی یا سایر شرایط روانپزشکی
-
تغییرات رفتاری غیرعادی (از جمله افکار یا اقدامات احتمالی خودکشی)
-
سایر تغییرات روانی یا خلقی (از جمله اضطراب جدید یا شدید، حملات پانیک، مشکلات خواب، تحریک پذیری)
-
احساسات خصمانه
-
اقدامات تکانشی
-
بی قراری شدید
-
گفتار بسیار سریع شدید
قبل از انجام هرگونه عمل جراحی، پزشک یا دندانپزشک را از تمام محصولات مصرفی خود (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) مطلع کنید.
این احتمال وجود دارد که عوارض جانبی پاروکستین به ویژه خونریزی یا از دست دادن هماهنگی در سالمندان نمود بیشتری داشته باشد، همچنین ممکن است به نوعی عدم تعادل نمک (هیپوناترمی)، به ویژه در صورت استفاده از داروهای مدر مبتلا شوند. از دست دادن هماهنگی خطر زمین خوردن سالمندان را افزایش می دهد، لذا بهتر است تجویز پاروکستین برای سالمندان با احتیاط بیشتری همراه شود.
کودکان نیز ممکن است نسبت به عوارض جانبی پاروکستین به خصوص کاهش اشتها و کاهش وزن، حساسیت بیشتری داشته باشند. توصیه می شود وزن و قد کودکان مصرف کننده پاروکستین را کنترل کنید.
عوارض جانبی در مصرف پاروکستین (Paroxetine)
مطمئن باشید که پاروکستین به دلیل مزایای بیشتری که نسبت به خطر عوارض جانبی داشته، برای شما تجویز شده است، اما در هر صورت ممکن است عوارض جانبی ناخواسته ای بروز کند که در صورت تشدید یا ماندگاری نیازمند توجهات پزشکی است. عوارض شایع پاروکستین عبارتنداز:
-
حالت تهوع
-
خواب آلودگی
-
سرگیجه
-
مشکلات خواب
-
از دست دادن اشتها
-
ضعف
-
خشکی دهان
-
تعریق
-
تاری دید
-
خمیازه
عوارض جدی تر پاروکستین که نیاز به تماس با پزشک دارند، عبارتنداز:
-
لرزش
-
بی قراری
-
ناتوانی در ثابت ماندن
-
کاهش علاقه به رابطه جنسی
-
تغییر در توانایی جنسی
-
بی حسی
-
گزگز
-
کبودی یا خونریزی آسان
-
ضربان قلب سریع یا نامنظم
-
ضعف یا اسپاسم عضلانی
-
تشنج
عوارض بسیار جدی پاروکستین که نیازمند مداخله آنی پزشکی است، عبارتنداز:
-
مدفوع سیاه
-
استفراغ شبیه تفاله قهوه
-
درد، تورم یا قرمزی چشم
-
گشاد شدن مردمک چشم
-
تغییرات بینایی (مانند دیدن رنگین کمان در اطراف نور در شب)
پاروکستین می تواند سروتونین را افزایش داده و به ندرت باعث ایجاد یک بیماری بسیار جدی به نام سندرم یا سمیت سروتونین شود، احتمال وقوع این سندرم در صورت استفاده از سایر داروهای افزاینده سروتونین، بیشتر می شود. بنابراین فهرست تمام داروهای مصرفی خود را در اختیار پزشک یا داروساز قرار دهید (به بخش تداخلات دارویی مراجعه کنید) و در صورت بروز برخی از علائم زیر فوراً به پزشک مراجعه کنید:
-
ضربان قلب سریع
-
توهم
-
از دست دادن هماهنگی
-
سرگیجه شدید
-
حالت تهوع، استفراغ یا اسهال شدید
-
انقباض عضلات
-
تب بی دلیل
-
آشفتگی یا بی قراری غیرمعمول.
مردانی که از پاروکستین استفاده می کنند ممکن است به نعوظ دردناک یا طولانی مدت بیش از 4 ساعت دچار شوند، در صورت وقوع چنین پیشامدی مصرف پاروکستین را متوقف کرده و فوراً از پزشک کمک بگیرید، در غیر این صورت ممکن است مشکلات دائمی ایجاد شود.
واکنش آلرژیک بسیار جدی به پاروکستین (Paroxetine) نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم یک واکنش آلرژیک جدی، مانند:
-
بثورات پوستی
-
خارش یا تورم (به ویژه در صورت، زبان، گلو)
-
سرگیجه شدید
-
مشکل تنفسی
فوراً به پزشک مراجعه کنید.
این مطلب دربرگیرنده لیست کاملی از عوارض جانبی احتمالی پاروکستین نیست. اگر متوجه عوارض جانبی دیگری شدید که در بالا ذکر نشده است، با پزشک خود تماس بگیرید.
فراموشی و مصرف بیش از حد پاروکستین
اگر را فراموش کردید به محض یادآوری آنرا مصرف کنید. اما اگر زمان نوبت بعدی فرا رسیده، نوبت فراموش شده را نادیده بگیرید و مقدار نوبت بعدی را دو برابر نکنید.
اگر کسی با مصرف بیش از حد پاروکستین دچار بحرانهای پزشکی مانند غش، مشکل تنفسی و شرایط اورژانسی شد بلافاصله با پاروکستین مرکز 115 تماس بگیرید یا وی را به نزدیکترین مرکز درمانی انتقال دهید.
نحوه نگهداری از قرص پاروکس
برندهای مختلف این دارو نیازهای نگهداری متفاوتی دارند، برای اطلاع از این دستورالعمل ها بسته محصول مصرفی خود را بررسی کنید یا از داروساز سوال کنید. تمام داروها را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.
هیچ دارویی را در فاضلاب تخلیه نکنید، اگر دوره مصرف پاروکستین تمام شد و یا تاریخ مصرف آن به پایان رسید، باقیمانده دارو را به سطل زباله بیاندازید.
تایید شده توسط داروبین
