هپاتیت D چیست ؟
هپاتیت D یک عفونت کبدی است و در صورتی که فرد به هپاتیت B مبتلا باشد ممکن است به آن مبتلا شود . این نوع هپاتیت علائم جدی دارد و حتی می تواند به آسیب مادام العمر کبدی یا مرگ منجر شود . به این ویروس هپاتیت دلتا یا HDV نیز می گویند .این بیماری شدید ترین نوع هپاتیت است که به مرور زمان می تواند منجر به سرطان کبد با نارسایی کبدی شود .
علائم هپاتیت D چیست ؟
هپاتیت D علائم مختلفی مانند زردی پوست یا چشم ، ناراحتی معده ، درد شکم ، خستگی و عدم احساس گرسنگی را به همراه داشته باشد . در برخی موارد علائم دیگری مانند درد در مفاصل ، مدفوع روشن رنگ یا ادرار تیره و استفراغ هم رخ می دهد . در صورت ابتلا به هپاتیت B ویروس HDV علائم شما را بدتر می کند .
علت ابتلا به هپاتیت D چیست ؟
تماس با خون یا مایعات بدنی فرد مبتلا به هپاتیت D ممکن است باعث انتقال این بیماری شود. با این حال تنها در صورت ابتلا به هپاتیت B میتوان به هپاتیت D نیز مبتلا شد . ویروس HDV برای زنده ماندن به سویه B هپاتیت نیاز دارد .
ابتلا و انتقال این نوع از بیماری هپاتیت می تواند به دو صورت اتفاق بیفتد . حالت اول عفونت یا ابتلا همزمان است یعنی فرد هر دو ویروس HBV و HDV را به صورت همزمان دریافت می کند ، حالت دیگر سوپر عفونت نام دارد و در آن ممکن است فرد ابتدا به ویروس هپاتیت B و بعد به HDV مبتلا شود که این نوع ابتلا رایج ترین نوع دریافت هپاتیت D می باشد .
چه کسانی در معرض ابتلا به هپاتیت D هستند ؟
افراد با شرایط و مشخصات زیر بیشتر در معرض ابتلا به HDV هستند :
- افراد مبتلا به هپاتیت B
- معتادین به تزریق مواد مخدر
- رابطه جنسی با فرد مبتلا به هپاتیت B یا هپاتیت D
- افراد مبتلا به HIV و هپاتیت B
- رابطه جنسی با هم نوع در مردان
روش ها انتقال هپاتیت D چیست؟
هپاتیت D می تواند تنها پس از تماس با خون یا سایر مایعات بدن فرد مبتلا انتقال پیدا کند . ابتلا به این ویروس می تواند در موارد زیر اتفاق بیفتد :
- برقراری رابطه جنسی با فرد مبتلا به هپاتیت D
- استفاده از سوزن اشتراکی برای تزریق مواد مخدر
- تماس با زخم باز فرد مبتلا به ویروس
- تماس با سوزن استفاده شده توسط فرد مبتلا
- استفاده از وسایل شخصی فرد مبتلا مانند مسواک یا تیغ که ممکن است با خون فرد آلوده تماس داشته باشد
- انتقال ویروس از مادران مبتدا به نوزاد در زمان تولد ( این مورد بسیار نادر است )
روش های تشخیص هپاتیت D
برای تشخیص هپاتیت D در صورتی که علائم یا شرایطی که پیش تر گفته شده وجود دارد باید به پزشک مراجعه شود انجام آزمایش خون و تصویر برداری برای بررسی آسیب کبدی و تشخیص بیماری لازم است .
درمان هپاتیت D
با این که هیچ درمان قطعی برای هپاتیت D وجود ندارد ولی اغلب پزشکان برای برای بهبود این بیماری اینترفرون آلفا پگیله (peg-IFNa) را تجویز می کنند . اگر چه ممکن است این دارو برای همه موثر نباشد و مصرف آن عوارض جانبی زیادی مثل کاهش وزن ، کمبود انرژی ، افسردگی و دیگر مشکلات سلامت روان و علائمی شبیه انفولانزا را در فرد ایجاد کند
هنوز زمان مشخصی برای طول درمان HDV وجود ندارد و ممکن است نیاز باشد Peg-IFNa تا یکسال نیز مصرف شود و در صورتی که مقدار ویروس در آزمایش های خون از مقدار مشخصی بیشتر باشد ممکن است پزشک پیشنهاد کند یکسال دیگر نیز از این دارو استفاده شود .
تاثیرات درمان
نحوه پاسخ به درمان در افراد مبتلا به هپاتیت D به نحوه مبتلا شدن به ویروس بستگی دارد . داروی اینترفرون آلفا پگیله در بیشتر موارد می تواند ویروس را در اکثر افراد دارای عفونت از بین ببرد .در صورت وجود عفونت شدید احتمال از بین رفتن ویروس کاهش می یابد .
پیشگیری از هپاتیت D
هیچ واکسنی برای پیشگیری از ابتلا به هپاتیت D وجود ندارد و بهترین روش پیشگیری از ابتلا به هپاتیت B و دریافت واکسن هپاتیت B هست . حتما از تماس با خون یا سایر مایعات بدن شخص مبتلا خودداری کنید . در صورت تزریق مواد مخدر از سوزن مشترک استفاده نکنید.
اگر از قبل هپاتیت B دارید، می‌توانید خطر ابتلا به HDV را کاهش دهید. این یعنی:
- وسایل شخصی مانند مسواک و تیغ خود را جدا نگه دارید.
- اگر مجبورید زخم یا زخم شخص دیگری را لمس کنید، دستکش بپوشید.
اگر HDV دارید، هر روز انتخاب‌های سالمی داشته باشید تا از کبد خود در برابر آسیب بیشتر محافظت کنید. از مصرف الکل خودداری کنید و با پزشک خود در مورد راه‌های داشتن تغذیه خوب صحبت کنید. شما همچنین باید مراقب باشید که دیگران را آلوده نکنید. قبل از هر بار مراجعه به پزشک و دندانپزشک خود، تشخیص بیماری خود را به آن‌ها اطلاع دهید. همچنین اگر بافت، اندام، خون، مایع منی یا سایر مایعات بدن را اهدا کنید، برای دیگران خالی از خطر نیست.
