پیروکسیکام

نحوه مصرف پیروکسیکام

پیروکسیکام برای کاهش درد، تورم و سفتی مفاصل ناشی از آرتریت استفاده می شود. کاهش این علائم به شما کمک می کند تا فعالیت های عادی روزانه خود را بهتر انجام دهید. پیروکسیکام (Piroxicam) به عنوان یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) شناخته می شود و با مسدود کردن تولید مواد طبیعی مولد التهاب در بدن، عمل می کند. اگر در حال درمان یک بیماری مزمن مانند آرتریت هستید، از پزشک خود در مورد درمان های غیردارویی یا استفاده از سایر داروها برای درمان خود سوال کنید. همچنین به بخش هشدار مراجعه کنید. این دارو برای درد های زیر کاربرد فراوانی دارد:

• دندان درد
• کمر درد
• دردهای روماتیسمی
• آرتریت روماتوئید
• خار پاشنه

قبل از شروع استفاده از پیروکسیکام و هر بار که دوباره آن را با تجویز پزشک خریداری می کنید، راهنمای دارویی ارائه شده توسط تولیدکننده دارو را بخوانید و اگر سوالی دارید، از پزشک بپرسید.

کپسول پیروکسیکام را معمولاً یک بار در روز با یک لیوان پر آب مصرف می کنند. توجه داشته باشید که، پس از مصرف این دارو حداقل تا 10 دقیقه دراز نکشید. همچنین، می توانید برای جلوگیری از ناراحتی معده، این دارو را با غذا، شیر یا یک آنتی اسید مصرف کنید.

• در بیماران مبتلا به رماتیسم و آرتروز، معمولاً از کپسول ۲۰ میلی‌گرمی پیروکسیکام استفاده می‌شود و ممکن است روزانه یک بار تجویز شود³.
• برای کاهش دردهای عضلانی، ممکن است تا دو کپسول ۲۰ میلی‌گرمی در روز تجویز شود.
• ژل موضعی پیروکسیکام برای دردهای موضعی و کوفتگی‌های بافتی استفاده می‌شود.

برای مصرف ژل پیروکسیکام، یک لایه‌ی نازک از ژل را روی محل قرار دهید و سپس به آرامی ماساژ دهید. از تماس ژل با چشم جلوگیری کنید. در صورت بروز حساسیت پوستی به ژل پیروکسیکام به پزشک اطلاع دهید.

تنظیم دوز دارو بر اساس وضعیت پزشکی فرد و پاسخ به درمان انجام می شود. برای کاهش خطر خونریزی معده و سایر عوارض جانبی، این دارو را با کمترین دوز موثر و در کوتاه ترین زمان ممکن مصرف کنید. دوز خود را افزایش ندهید و آن را بیشتر یا طولانی تر از زمان تجویز شده مصرف نکنید.

اگر این دارو را «در صورت نیاز» (نه بر اساس برنامه منظم) مصرف می کنید، به یاد داشته باشید که داروهای ضد درد در صورتی بهترین اثر را دارند که در اولین علائم درد استفاده شوند. اگر صبر کنید تا درد تشدید شود، ممکن است دارو نیز موثر نباشد.

در مصرف منظم این دارو ممکن است برای بروز اولین آثار بهبودی چندین هفته زمان نیاز باشد. اگر وضعیت شما بهبود نیافت یا بدتر شد به پزشک خود اطلاع دهید.

نحوه مصرف آمپول پیروکسیکام

آمپول پیروکسیکام معمولا روزانه یک بار تجویز میگردد اما گاهی پزشک بر اساس شرایط بیماری دو دوز از این دارو را تجویز میکند. دو نکته بسیار مهم در مورد آمپول پیروکسیکام وجود دارد:

1- بیش از 40 میلی گرم در روز مصرف نشود

2- در صورت تزریق دو دوز؛ دوز دوم در طرف دیگر تزریق شود.

3- در صورت وجود پروتز مفصلی این دارو در سمتی که پروتز نیست تزریق گردد.

تفاوت پیروکسیکام و دیکلوفناک

بصورت کلی هر دوی این داروها ضد درد هستند اما پزشک ممکن است با توجه به شرایط بیمار هر یک از این دارو ها را تجویز کند. معمولا پیروکسیکام برای درد های آرتریتی کاربرد بیشتری دارد و دیکلوفناک برای دردهای موضعی مورد استفاده قرار میگیرد.

پماد پیروکسیکام برای کودکان

سن کودک در استفاده از پیروکسیکام بسیار مهم است. معمولا پزشکان افراد بالای 12 سال را مانند بزرگسالان در نظر گرفته و پیروکسیکام مخصوصا بصورت پماد را تجویز میکنند. اما در کودکان زیر 12 سال مصرف این دارو تنها با تجویز پزشک و در نظر گرفتن تمام شرایط امکان پذیر است و در حالت کلی توصیه نمیشود. جذب پیروکسیکام حتی بصورت پماد میتواد عوارض برای کودک ایجاد کند. در مورد مصرف این دارو در مورد کودکان در سن رشد به هیچ وجه بدون نظر متخصص عمل نکنید.

هشدار در مصرف پیروکسیکام 

هشدار: داروی ضد التهابی غیراستروئیدی پیروکسیکام، در صورت استفاده طولانی مدت، می تواند خطر حمله قلبی یا سکته را افزایش دهند. این خطر در افراد مسن یا مبتلایان به بیماری قلبی یا دارای خطر بیماری قلبی (مثلاً به دلیل سیگار کشیدن، سابقه خانوادگی بیماری قلبی یا شرایطی مانند فشار خون بالا یا دیابت) بیشتر است. این دارو را درست قبل یا بعد از جراحی بای پس قلب (CABG) مصرف نکنید و در مورد مزایا و خطرات استفاده از این دارو با پزشک خود صحبت کنید.

این دارو به ندرت ممکن است باعث خونریزی جدی از معده یا روده شده و موجب تهدید جان بیمار شود. این اثر می تواند بدون علامت هشدار دهنده، در هر زمانی در حین استفاده از این دارو رخ دهد. افراد مسن در معرض خطر بیشتری برای این اثر قرار دارند. بنابراین، اگر مشکلات معده یا روده ای (مانند خونریزی، زخم) دارید، از این دارو استفاده نکنید.

اگر متوجه عوارض نادر اما جدی نظیر درد مزمن معده یا شکم، مدفوع خونی یا سیاه و قیری، استفراغ شبیه تفاله قهوه ،درد سینه، فک یا بازوی چپ، تنگی نفس، تعریق غیر معمول، ضعف در یک طرف بدن، تغییرات ناگهانی بینایی، مشکل در صحبت کردن شدید، مصرف آن را متوقف کنید و فوراً از پزشک کمک بگیرید.

قبل از مصرف پیروکسیکام، اگر به آن یا آسپرین یا سایر NSAID ها (مانند ایبوپروفن، ناپروکسن، سلکوکسیب) حساسیت دارید؛ یا اگر آلرژی دیگری دارید به پزشک اطلاع دهید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعالی باشد که می تواند باعث واکنش های آلرژیک یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با داروساز صحبت کنید.

همچنین، قبل از مصرف پیروکسیکام، سابقه پزشکی خود را به ویژه در مورد بیماری های زیر، با پزشک درمیان بگذارید:

• آسم (از جمله سابقه بدتر شدن تنفس پس از مصرف آسپرین یا سایر NSAID ها)
• اختلالات خونی (مانند کم خونی ، خونریزی یا مشکلات لخته شدن)
• توده در بینی (پولیپ بینی)
• بیماری قلبی (مانند سابقه حمله قلبی)
• فشار خون بالا
• بیماری کبد
• سکته مغزی
• مشکلات گلو، معده یا روده (مانند خونریزی، سوزش سر دل، زخم)

گاهی ممکن است با استفاده از داروهای NSAID مانند پیروکسیکام، مشکلات کلیوی ایجاد شود. احتمال بروز چنین مشکلاتی در صورت کم آبی بدن، نارسایی قلبی یا بیماری کلیوی، سن زیاد یا مصرف داروهای خاص افزاینده خطر افزایش می یابد. برای جلوگیری از کم آبی بدن، طبق دستور پزشک، مایعات زیادی بنوشید و در صورت تغییر در مقدار ادرار، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.

این دارو ممکن است باعث سرگیجه یا خواب آلودگی شما شود. لذا، از رانندگی و کار با ماشین آلاتی که نیاز به هوشیاری کامل دارند خودداری کنید. الکل یا ماری جوانا (کانابیس) هم می تواند باعث سرگیجه یا خواب آلودگی شما شود، بنابراین، از مصرف نوشیدنی های الکلی و مواد مخدر دوری کنید.

این دارو ممکن است باعث خونریزی معده یا روده شود. مصرف روزانه الکل و تنباکو، به ویژه هنگامی که با این دارو ترکیب شود، خطر خونریزی معده را افزایش می دهد. لذا، از نوشیدن الکل خودداری کرده و سیگار را ترک کنید.

پیروکسیکام ممکن است شما را نسبت به نور خورشید حساس تر کند. برای جلوگیری از عوارض ناشی از آفتاب سوختگی، زمان ماندن در آفتاب را محدود کنید. از اتاق های برنزه کننده و لامپ های آفتابی استفاده نکنید. هنگام بیرون رفتن از منزل از کرم ضد آفتاب استفاده کنید و لباس محافظ بپوشید و اگر دچار آفتاب سوختگی یا تاول یا قرمزی پوست شدید، فوراً به پزشک اطلاع دهید.

قبل از انجام عمل جراحی، در مورد تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) به پزشک یا دندانپزشک خود اطلاع دهید.

افراد مسن در هنگام استفاده از این دارو در معرض خطر بیشتری برای خونریزی معده/روده، مشکلات کلیوی، حمله قلبی و سکته قرار دارند.

عوارض پیروکسیکام 

به یاد داشته باشید که این دارو به این دلیل تجویز شده است که از نظر پزشک مزایای آن برای شما بیشتر از خطر عوارض جانبی بوده است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می کنند عوارض جانبی جدی ندارند و فقط ممکن است عوارضی از قبیل ناراحتی معده، حالت تهوع، سرگیجه، خواب آلودگی یا سردرد رخ دهد. اگر هر یک از این اثرات ماندگار شد یا بدتر شد، فوراً به پزشک یا داروساز  اطلاع دهید.

این دارو ممکن است فشار خون شما را افزایش دهد. لذا، فشار خون خود را به طور مرتب چک کنید و در صورت بالا بودن نتایج به پزشک خود اطلاع دهید.

در صورت بروز هر گونه عارضه جانبی جدی از جمله موارد زیر، فورا با پزشک خود تماس بگیرید.

• کبودی یا خونریزی آسان
• بلع دشوار یا دردناک
• تغییرات شنوایی (مانند صدای زنگ در گوش)
• تغییرات ذهنی یا خلقی
• علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار)
• سفتی گردن بدون دلیل
• تغییرات بینایی
• علائم نارسایی قلبی (مانند تورم مچ پا یا پا، خستگی غیرعادی، افزایش وزن غیرعادی یا ناگهانی)

این دارو به ندرت ممکن است باعث بیماری جدی و تهدید کننده زندگی کبدی شود. لذا، در صورت بروز علائم آسیب کبدی، از جمله تهوع یا استفراغ مزمن، از دست دادن اشتها، ادرار تیره، درد معده یا شکم، زردی چشم یا پوست، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

این دارو به کاهش درد، التهاب و تب کمک می‌کند و به صورت کپسول، آمپول، ژل و پماد موجود است. همچنین، پیروکسیکام می‌تواند برای کاهش دردهای عضلانی ناشی از کشیدگی و کوفتگی و درد مفاصل استفاده شود. این دارو جزو دسته داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی (NSAID) است و ممکن است با کاهش سطح پروستاگلاندین‌ها، که موادی هورمونی مانند و باعث التهاب می‌شوند، به کاهش تورم کمک کند1. اما مهم است که قبل از مصرف هر دارویی، با پزشک مشورت شود تا از مصرف صحیح و ایمن آن اطمینان حاصل شود.

واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم یک واکنش آلرژیک جدی، از جمله: تب، تورم غدد لنفاوی، بثورات پوستی، خارش یا تورم (مخصوصاً در صورت، زبان، گلو)، سرگیجه شدید، مشکل در تنفس، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

در این مطلب سعی شده است که به تمام عوارض جانبی پیروکسیکام اشاره شود. اما، ممکن است برخی افراد با مصرف این دارو دچار عوارضی غیر از موارد ذکر شده شوند که در این صورت باید به پزشک مراجعه نمایند.

تداخلات پیروکسیکام

تداخلات  دارویی ممکن است نحوه عملکرد داروها را تغییر داده یا خطر عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. توصیه می شود که برای جلوگیری از بروز عوارض جانبی ناشی از تداخلات دارویی، همواره فهرست کاملی از تمام داروهای مصرفی (از جمله داروهای نسخه ای یا غیر نسخه ای و محصولات گیاهی) آماده کرده و به پزشک خود ارائه دهید. همچنین، هیچ دارویی را بدون تأیید پزشک شروع و متوقف نکنید یا دوز آن را تغییر ندهید.

فراموشی و مصرف بیش از حد پیروکسیکام

اگر این دارو را طبق یک برنامه منظم (نه "در صورت نیاز") مصرف می کنید و یک نوبت را فراموش کردید، به محض یادآوری آن را مصرف کنید. اما اگر زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده است، نوبت فراموش شده را نادیده بگیرید، دوز بعدی را در زمان منظم مصرف کنید و از دوبرابر کردن آن برای جبران دوز از دست رفته بپرهیزید.

اگر فردی دچار اوردوز با این دارو شده است و علائم جدی مانند غش کردن یا مشکل تنفسی دارد، با 115 تماس بگیرید یا او را به نزدیکترین مرکز درمانی برسانید. علائم مصرف بیش از حد عبارتند از درد شدید معده، مشکل در تنفس، خواب آلودگی شدید.

نکات مهم در مصرف پیروکسیکام (Piroxicam)

این دارو برای بیماری فعلی شما تجویز شده است، لذا از مصرف آن در موارد مشابه یا توصیه به دیگران خودداری فرمائید.

ممکن است طی مصرف این دارو و برای نظارت بر پیشرفت درمان یا بررسی عوارض جانبی نیاز به انجام تست های آزمایشگاهی و/یا پزشکی (مانند فشار خون، شمارش کامل خون، آزمایش‌های عملکرد کبد و کلیه) به‌طور دوره‌ای وجود داشته باشد.

تغییرات سبک زندگی (مانند کاهش وزن در صورت نیاز، تمرینات تقویتی یا کششی) ممکن است به بهبود انعطاف پذیری و عملکرد مفاصل شما کمک کند. برای دریافت دستورالعمل های خاص با پزشک خود مشورت کنید.

نحوه نگهداری از داروی پیروکسیکام

در دمای اتاق به دور از نور و رطوبت نگهداری شود. تمام داروها را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.

داروها را داخل توالت یا فاضلاب نریزید مگر اینکه چنین دستوری داده شده باشد. این محصول را زمانی که تاریخ مصرف آن تمام شده یا دیگر مورد نیاز شما نیست، به درستی دور بریزید.