تداخلات دارویی پیروکسیکام (Piroxicam)
تداخلات دارویی ممکن است نحوه عملکرد داروها را تغییر داده یا خطر عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. توصیه می شود که برای جلوگیری از بروز عوارض جانبی ناشی از تداخلات دارویی، همواره فهرست کاملی از تمام داروهای مصرفی (از جمله داروهای نسخه ای یا غیر نسخه ای و محصولات گیاهی) آماده کرده و به پزشک خود ارائه دهید. همچنین، هیچ دارویی را بدون تأیید پزشک شروع و متوقف نکنید یا دوز آن را تغییر ندهید.
محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از:
- آلیسکیرن
- مهارکنندههای ACE (مانند کاپتوپریل، لیزینوپریل)
- مسدودکنندههای گیرنده آنژیوتانسین II (مانند لوزارتان، والزارتان)
- سیدوفوویر
- کورتیکواستروئیدها (مانند پردنیزون)
- لیتیوم
- قرصهای آب یا ادرارآور (مانند فوروزماید)
تداخلات شدید: داروهای زیر معمولاً با هم مصرف نمی شوند.
- عوامل نفروتوکسیک انتخابی/سیدوفوویر
- عوامل نفروتوکسیک انتخابی/باسیتراسین
- NSAID ها، آسپیرین (> 81 میلی گرم)/کتورولاک (تزریقی)
- NSAID ها، آسپیرین (> 81 میلی گرم)/کتورولاک (غیر تزریقی)
تداخلات جدی: داروهای زیر می توانند باهمدیگر تداخل کرده و اثرات بسیار مضری داشته باشند.
- عوامل نفروتوکسیک انتخابی/فوسکارنت
- داروهای ضد انعقاد؛ ضد پلاکت / کاپلاسیزوماب
- داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی / اینوترسن
- عوامل موثر بر هورمون رشد/ماسی مورلین
- پاک کننده روده NSAIDs / سدیم فسفات
- عوامل نفروتوکسیک انتخابی/کلیستیمتات
- NSAID ها/مهارکننده های انتخابی تجمع پلاکتی
- NSAID های نیمه عمر طولانی، دیفلونیزال/ پمترکسد
- NSAID ها/ضد انعقادهای منتخب (آنتاگونیست های ویتامین K)
- NSAID ها/ سیکلوسپورین؛ اورولیموس؛ سیرولیموس; تاکرولیموس
- NSAID ها/ متوترکسات؛ پرالاترکسات
تداخلات متوسط: داروهای زیر در صورت مصرف همزمان ممکن است خطراتی ایجاد کنند.
- NSAIDها/ کورتیکواستروئیدها
- NSAIDها/ دیورتیک های حلقه
- NSAIDها/ لیتیوم
- NSAIDها/ آسپیرین (غیر محافظ قلب) / بتا بلوکرها
- NSAID های انتخابی/مهارکننده های انتخابی CYP2C9
- عوامل نفروتوکسیک انتخابی/سیسپلاتین
- عوامل نفروتوکسیک انتخابی/آدفوویر
- عوامل نفروتوکسیک انتخابی/گلوبولین ایمنی IV (IGIV)
- داروهای ضد انعقاد؛ ضد پلاکت ها / TISOTUMAB
- داروهای ضد انعقاد؛ ضد پلاکت ها / پلاسمینوژن
- داروهای ضد انعقاد؛ ضد پلاکت ها / FRUQUINTINIB; SURUFATINIB
- NSAIDها /مهارکننده های ACE انتخاب شده
- عوامل با خطر هیپوناترمی / دسموپرسین
- عوامل با خطر هیپوناترمی / دسموپرسین (شب ادراری)
- آنتاگونیست های گیرنده NSAIDs/ALDOSTERONE
- ضد انعقادهای منتخب؛ ضد پلاکت ها / ایبروتینیب
- NSAIDها/آسپیرین انتخابی (برای محافظت از قلب)
- عوامل نفروتوکسیک انتخابی/تنوفوویر
تداخلات پرهیزی پیروکسیکام (Piroxicam)
- آسهمتاسین
- آمینولوولینیک اسید (سیستمیک)
- دکس ایبوپروفن
- دکس کتوپروفن
- فلوکتافنین
- کتورولاک (نازال و سیستمیک)
- ماسیمورلین
- میفامورتید
- مورنیفلومات
- داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (انتخابی COX-2)
- اوماستاکسین
- پلوبیپروفن
- فنیل بوتازون
- تالنیفلومات
- تنوکسیکام
- اوروکیناز
- زالتوپروفن
اثرات داروهای زیر توسط پیروکسیکام کاهش می یابد:
- آلیسکایرن
- بلاک کنندههای گیرنده آنژیوتانسین II
- مهارکنندههای آنزیم تبدیلکننده آنژیوتانسین
- بتابلاکرها
- اپلرنون
- هیدرالازین
- دیورتیک های لوپ
- ماسیمورلین
- میفامورتید
- دیورتیک های نگهدارنده پتاسیم
- پروستاگلاندین ها (چشمی)
- سالیسیلات ها
- مهارکنندههای انتخابی باز جذب سروتونین
- سینکالید
- دیورتیک های تیازیدی و شبه تیازیدی
اثرات داروهای زیر توسط پیروکسیکام افزایش می یابد:
- مشتقات 5- آمینوسالیسیلیک اسید
- داروهای با خاصیت ضد پلاکت
- آلیسکایرن
- آمینوگلیکوزیدها
- آمینولوولینیک اسید (موضعی و سیستمیک)
- داروهای ضد انعقاد
- آپیکسابان
- بمیپارین
- مشتقات بیسفسفونات ها
- سفالوتین
- کلاژناز (سیستمیک)
- سیکلوسپورین (سیستمیک)
- دابیگاتران اتکسیلات
- دفراسیروکس
- دئوکسی کولیک اسید
- دسموپرسین
- دکس ایبوپروفن
- دیگوکسین
- دروسپیرنون
- ادوکسابان
- انوکساپارین
- اپلرنون
- هالوپریدول
- هپارین
- ایبریتومومب تیوکستان
- لیتیم
- متفورمین
- متوترکسات
- داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (انتخابی COX-2)
- اوبینوتوزومب
- اوماستاکسین
- پورفیمر
- دیورتیک های نگهدارنده پتاسیم
- پرالاترکسات
- کینولون ها
- ریواروکسابان
- سالیسیلات ها
- تاکرولیموس (سیستمیک)
- فرآوردههای تنوفوویر
- داروهای ترومبولیتیک
- تولپریسون
- اوروکیناز
- ونکومایسین
- ورتپورفین
- آنتاگونیست های ویتامین کا
عوامل کمپلکس ساز اسیدهای صفراوی و سالیسیلات ها، اثرات پیروکسیکام را کاهش می دهند.
اثرات پیروکسیکام توسط داروهای زیر افزایش می یابد:
- آکالابروتینیب
- آسهمتاسین
- الکل (اتیل)
- بلاک کنندههای گیرنده آنژیوتانسین II
- مهارکنندههای آنزیم تبدیلکننده آنژیوتانسین
- کورتیکواستروئید ها (سیستمیک)
- سیکلوسپورین (سیستمیک)
- داساتینیب
- دکس کتوپروفن
- دیکلوفناک (سیستمیک)
- امولسیونهای چربی (بر پایه روغن ماهی)
- فلبیناک
- فلوکتافنین
- گلوکزآمین
- گیاهان (با خاصیت ضد انعقاد/ ضد پلاکت)
- ایبروتینیب
- اینوترسن
- کتورولاک (نازال و سیستمیک)
- لیماپروست
- دیورتیک های لوپ
- مورنیفلومات
- مولتی ویتامین/ فلورید (حاوی ویتامینهای آ، دی و ای)
- مولتی ویتامین/ مینرال (حاوی ویتامینهای آ، دی، ای، کا، فولات و آهن)
- مولتی ویتامین/ مینرال (حاوی ویتامینهای آ، ای و بدون آهن)
- نفتازون
- اسیدهای چرب امگا-3
- پلوبیپروفن
- پنتوسان پلی سولفات سدیم
- پنتوکسی فیلین
- فنیل بوتازون
- پروبنسید
- آنالوگهای پروستاسیکلین
- مهارکنندههای انتخابی باز جذب سروتونین
- مهارکنندههای باز جذب سروتونین/ نوراپی نفرین
- سدیم فسفاتها
- تالنیفلومات
- تنوکسیکام
- دیورتیک های تیازیدی و شبه تیازیدی
- تیپراناویر
- تولپریسون
- داروهای ضدافسردگی سه حلقهای (آمین نوع سوم)
- ویتامین ای (سیستمیک)
- زالتوپروفن
- زانوبروتینیب
این دارو می تواند در صورت مصرف با سایر داروهای افزایش دهنده خطر خونریزی، به این اثر دامن زده و خطر خونریزی را افزایش دهد. از جمله این داروها می توان به داروهای زیر اشاره کرد:
- داروهای ضد پلاکت مانند کلوپیدوگرل
- رقیق کننده های خون مانند دابیگاتران، انوکساپارین، وارفارین
بنابراین، تمام برچسبهای داروهای تجویزی و بدون نسخه را به دقت بررسی کنید. زیرا بسیاری از داروها حاوی مسکنها یا کاهشدهندههای تب (آسپرین، NSAIDها مانند سلکوکسیب، یا ایبوپروفن) هستند. این داروها مشابه مفنامیک اسید هستند و در صورت مصرف همزمان ممکن است خطر عوارض جانبی را افزایش دهند. با این حال، اگر پزشک برای جلوگیری از حمله قلبی یا سکته مغزی به شما دستور داده است که آسپرین با دوز پایین (معمولاً 81 تا 162 میلی گرم در روز) مصرف کنید؛ باید مصرف آسپرین را ادامه دهید، مگر اینکه پزشک دستور دیگری به شما بدهد.