آنچه در این مطلب می خوانیم:
باوجود اینکه هیچ درمان قطعی برای تبخال تناسلی وجود ندارد، اما، امروزه پزشکان توانسته اند با انجام روش هایی، تعداد دفعات عود بیماری را کاهش یا حتی متوقف کنند. این روش ها همچنین، تاحدودی از انتقال بیماری به افراد دیگر، ازطریق رابطه جنسی جلوگیری می کنند. داروهای ضد ویروس، ازجمله داروهایی هستند که پزشکان برای درمان تبخال تناسلی تجویز می کنند. هرچند که مصرف داروها، درمان قطعی برای این بیماری نیست، اما می توانند عوارض ناشی از تبخال تناسلی را کاهش داده و باعث زندگی راحت تر شوند.
داروهای آسیکلوویر، فامسیکلوویر و والاسیکلوویر، سه داروی اصلی هستند که پزشکان برای درمان تبخال تناسلی تجویز می کنند. هر سه این داروها به صورت قرص در دسترس بیماران قرار می گیرد و در مواردی که شدت بیماری زیاد باشد، ممکن است از شکل تزریقی آسیکلوویر استفاده شود.
روش های درمان تبخال تناسلی براساس زمان مصرف
نحوه مصرف داروهای ضد ویروس، در درمان این بیماری نقش بسزایی دارد. پزشکان براساس شدت بیماری و تعداد دفعات عود آن، یکی از روش های زیر را برای مصرف داروهای ضد ویروس تجویز می کنند.
درمان اولیه تبخال تناسلی
درصورتیکه یکی از عوارض این بیماری مانند ایجاد تاول مشاهده شود، پزشک همراه با داروهای ضد ویروس، داروی دیگری را برای یک دوره کوتاه 7 تا 10 روزه تجویز می کند. این کار برای این است که عوارض بیماری تاحدودی کاهش پیدا کند و از وخامت آن در آینده جلوگیری شود. درصورتیکه در مدت کوتاه تعیین شده، تاول ها و زخم ها بهبود پیدا نکنند، معمولا پزشک ادامه درمان دارویی را برای مدت بیشتری تجویز می کند.
بعد از اتمان دوره درمان اولیه، دو روش برای ادامه درمان تبخال تناسلی وجود دارد که پزشک با توجه به شرایط بیمار، روش درمان مناسب را انتخاب می کند.
درمان مقطعی تبخال تناسلی
در این روش، پزشک به بیمار توصیه می کند که داروهای ضد ویروس را تنها در هنگام بروز عود بیماری مصرف کند. به این روش، درمان مقطعی می گویند. زیرا، فقط در زمان عود بیماری، به مدت محدود 2 تا 5 روز می توان از داروهای ضد ویروس استفاده کرد. در این روش، باوجود اینکه تاول ها خود بخ خود بهبود می یابند و از بین می روند، اما استفاده مقطعی از داروها می تواند شدت بیماری را کاهش داده و روند ترمیم زخم ها را سریع تر کند.
درمان بازدارنده در تبخال تناسلی
این روش برای کسانی مناسب است که بیش از 6 بار دوره عود بیماری در سال را تجربه می کنند. در این روش، پزشکان برای کسانی که به صورت مکرر دچار عود بیماری می شوند، مصرف روزانه داروهای ضد ویروس را تجویز می کنند. این روش می تواند احتمال عود دوره تبخال تناسلی را تا 70 یا 80 درصد کاهش دهد. اکثر افرادی که از داروهای ضد ویروس به صورت روزانه استفاده میکنند، به کلی دوره عود بیماری را تجربه نمی کنند.
باتوجه به اینکه داروهای ضد ویروس از دوره «ریزش» ویروس جلوگیری می کنند، استفاده از روش بازدارنده میتواند احتمال ابتلای شریک جنسی به بیماری را کاهش دهد. دوره ریزش همان زمان تکثیر ویروس روی پوست است که در این زمان احتمال انتقال بیشتر است.
از آنجایی که تعداد دفعات سالانه عود بیماری، دارای استاندارد خاصی نیست، نمی توان آن را به عنوان شاخصی برای انتخاب روش درمان مناسب توسط پزشکان درنظر گرفت. فاصله بین دو دوره عود بیماری و شدت دوره های عود، اهمیت بیشتری بر انتخاب روش درمان دارند.
تحقیقات نشان داده است که استفاده روزانه از داروی والاکسیلوویر، از ابتلای شرکای جنسی به تبخال تناسلی محافظت می کند. براساس این تحقیقات، احتمال ابتلای افراد دارای شریک جنسی مبتلا به تبخال تناسلی که روزانه از والاکسیلوویر استفاده می کنند، نصف به نصف است. به عبارت دیگر، 50 درصد افرادی که شریک جنسی مبتلا داشتند و شریکشان به صورت روزانه والاسیکلوویر استفاده می کرده است، به تبخال تناسلی مبتلا نشده اند و 50 درصد دیگر مبتلا شده اند.
علاوه بر این، 75 درصد از شرکای جنسی، باوجود ابتلا به این بیماری، هیچ علامتی از تبخال تناسلی نشان ندادند.
عوارض داروهای ضد ویروس در درمان تبخال تناسلی
براساس نظر متخصصان، عوارض داروهای تبخال تناسلی خفیف بوده و هیچ خطری برای افرادی که در دراز مدت از آنها استفاده می کنند، وجود ندارد. همانطور که گفته شد، آسیکلوویر، فامسیکلوویر و والاسیکلوویر از داروهای مرسوم برای درمان تبخال تناسلی هستند که داروی آسیکلوویر، قدیمی ترین در میان آنهاست. بررسی افرادی که از داروی آسیکلوویر به صورت درمان بازدارنده (مصرف روزانه) استفاده کرده اند، حاکی از بی خطر بودن این دارو در بلند مدت است.
باوجود بی خطر بودن مصرف روزانه داروهای ضد ویروس، اما، افرادی که از روش بازدارنده برای درمان خود استفاده می کنند، باید حداقل سالی یکبار برای بررسی لزوم ادامه درمان با این روش به پزشک مراجعه کنند. زیرا، ممکن است مصرف روزانه دارو برای برخی سخت باشد یا بعد از مدتی تاثیر دارو کم شده باشد. همچنین، ممکن است با درمان بازدارنده، تعداد دفعات عود بیماری به صورت طبیعی کاهش یافته باشد. به همین دلیل، مراجعه سالیانه به پزشک می تواند شرایطی را فراهم کند که در صورت لزوم، روش درمان تغییر کند.
