آنچه در این مطلب می خوانیم:
- احتمال انتقال بیماری با ادامه رابطه جنسی وجود دارد؟
- آیا راهی برای خلاص شدن از تبخال تناسلی وجود دارد؟
- بیماری تبخال تناسلی چقدر خطرناک است؟
- علائم تبخال تناسلی هر چند وقت یکبار بروز می کند؟
- آیا باید در مورد ابتلای خود به تبخال تناسلی به همسرمان بگوییم؟
- از چه جایی می توانم در مورد تبخال تناسلی کمک و پشتیبانی دریافت کنم؟
تشخیص تبخال تناسلی، باوجود شیوع زیادی که دارد، تقریبا سخت است. این بیماری ممکن است بدون هیچگونه علامتی افراد را درگیر کرده و آنها بدون اطلاع از بیماری خود، ناقل آن باشند. همچنین، گاهی این بیماری باوجود بروز علائم، با بیماری های دیگری اشتباه گرفته می شود. عدم تشخیص تبخال تناسلی، از یک طرف احتمال انتقال این ویروس به شریک جنسی را زیاد کرده و از طرف دیگر، موجب بی بهره ماندن بیمار از اقدامات درمانی لازم، جهت تسریع در بهبودی بیماری می شود. اگرچه تشخیص این بیماری از طریق مشاهده علائم سخت است، اما، آزمایش های مختلفی وجود دارد که کمک زیادی در تشخیص تبخال تناسلی کرده اند.
آزمایشات تشخیصی برای تبخال تناسلی
درصورت مشاهده تاول روی باسن، آلت تناسلی، ران ها یا مقعد خود، حتما به پزشک مراجعه کنید.پزشک با انجام آزمایشاتی, علت ایجاد تاول ها و احتمالات ابتلا به تبخال تناسلی را بررسی می کند. ازجمله آزمایش های تشخیص تبخال تناسلی، عبارت است از:
- آزمایش پی سی آر: این آزمایش حتی در صورت عدم وجود علائم بیماری، قادر به تشخیص تبخال تناسلی می باشد. در این آزمایش، DNA ویروس تبخال را در نمونه های گرفته شده از تبخال یا مایع ترشح شده از آن یا از ادرار، بررسی می کنند. آزمایش PCR یکی از آزمایش های پرکاربرد برای تشخیص تبخال تناسلی است که دقت بالایی دارد.
- آزمایش کشت سلولی: در این آزمایش، از تبخال ها نمونه گرفته شده و در میکروسکوپ، از نظر وجود سلول ویروس تبخال مورد بررسی قرار می گیرد. توجه داشته باشید که گاهی ممکن است که نتایج آزمایش های PCR و کشت سلولی، به اشتباه منفی باشند. احتمال بروز این مورد، زمانی که تبخال درحال بهبودی باشد یا زمانیکه فرد به تازگی به آن مبتلا شده باشد، بیشتر است. «نتیجه منفی اشتباه» به این معنی است که آزمایش فرد با وجود ابتلای او به بیماری، تشخیص سالم بودن میدهد. البته عکس این مورد یعنی «نتیجه مثبت اشتباه» نیز امکان پذیر است. بنابراین، توصیه می شود که درصورت مثبت بودن آزمایش، اگر دلیلی برای ابتلا به این بیماری ندارید، آزمایش را تکرار کنید.
- آزمایش خون: در این آزمایش، آنتی بادی های ویروس hsv در بدن مورد بررسی قرار می گیرد. آنتی بادی، پروتئین هایی هستند که سیستم ایمنی بدن در واکنش به یک عفونت از خود تولید می کند. با آزمایش آنتی بادی فلورسنت مستقیم یا ایمونوفلورسانس اولیه، یک محلول حاوی رنگ حساس به نور به همراه آنتی بادی اچ اس وی، به نمونه گرفته شده اضافه می شود. اگر در نمونه ویروس وجود داشته باشد آنتی بادی ها به آن میچسبند و در زیر میکروسکوپ مخصوص می درخشند. در این آزمایش نمی توان زمان ابتلا به بیماری را مشخص کرد. همچنین، گاهی هفته ها طول میکشد تا بدن آنتی بادی های لازم برای مقابله با ویروس را تولید کند.
- آزمایش های آنتی بادی: در این آزمایش مشخص می شود که بیمار، به کدام نوع از ویروس HSV مبتلا شده است. این نکته بسیار اهمیت دارد، زیرا، درصورت ابتلا به ویروس نوع دو (HSV-2) که عامل تبخال تناسلی است، امکان تجربه بیشتر عود بیماری، بیشتر از زمانی است که فرد به ویروس نوع اول (HSV-1) یا تبخال دهانی، مبتلا می شود. متاسفانه آزمایش آنتی بادی فقط می تواند مشخص کند که آیا فرد در حال حاضر یا در گذشته به این بیماری مبتلا شده است یا خیر. اما، هیچ نقشی در تشخیص دوره های عود بیماری ندارد.
معمولا پزشکان، با انجام معایناتی، مشخص می کنند که کدام آزمایش برای تشخیص این بیماری نیاز است. توصیه می شود که قبل از مراجعه به پزشک، برای انجام آزمایش تبخال تناسلی، برخی از سوالاتی که می توانند در اثربخش بودن ملاقات با پزشک کمک کنند را از بخش سوالات متداول تبخال تناسلی مطالعه کرده و از ایشان بپرسید.
زیرا، اگر نتایج آزمایش نشان دهنده ابتلا به تبخال تناسلی باشد، تصمیمات زیادی وجود دارد که باید گرفته شود. برای مثال، آیا بیمار تمایل به مصرف دارو دارد؟ چه داروهایی برای بیمار مفید هستند و باید از کدام روش درمان تبخال تناسلی استفاده کرد؟
سوالات متداول بعد از تشخیص تبخال تناسلی
اگر با انجام آزمایش های فوق، مشخص شده است که به بیماری تبخال تناسلی مبتلا شده اید، ممکن است سوالاتی در ذهنتان ایجاد شده باشد. در ادامه، به برخی از سوالات متداول درخصوص تبخال تناسلی و نحوه زندگی با آن پاسخ داده شده است که می تواند برای شما مفید باشد.
در صورت ادامه رابطه جنسی، آیا احتمال دارد که این بیماری را به همسر خود منتقل کنم؟
به طور قطع این احتمال وجود دارد. اما می توانید با انتخاب زمان مناسب برای مقاربت و محدود کردن آن به زمان هایی که علائم بیماری را ندارید، احتمال انتقال بیماری را کاهش دهید. با این حال، این ویروس می تواند در زمان هایی که هیچ علامت خاصی مثل تاول یا زخم روی پوست ندارید هم منتقل شود. به همین دلیل، در هنگام نزدیکی حتما از کاندوم استفاده کنید. هرچند که کاندوم احتمال انتقال تبخال تناسلی را کاهش می دهد اما، آن را کاملا از بین نمی برد. زیرا، ممکن است تمام قسمت های آلوده پوست را پوشش ندهد.
داروهای ضد ویروس آسیکلوویر فاموسیکلوویر و والاسیکلوویر می توانند دفعات بروز علائم بیماری را کاهش داده و از شدت آنها بکاهند. همچنین، شواهدی مبنی بر تأثیر این داروها در جلوگیری از انتقال ویروس به دیگری وجود دارد. البته، این داروها باید براساس شدت بیماری شما، به روش خاصی مصرف شوند از اینرو، از مصرف خودسرانه آنها به شدت خودداری کنید. زیرا، می تواند علائم بیماری و عود آن را بیشتر از پیش کند.
آیا راهی برای خلاص شدن از تبخال تناسلی وجود دارد؟
تاکنون هیچ درمان قطعی برای تبخال تناسلی گزارش نشده است اما، ممکن است در آینده، دانشمندان درمان کامل آن را کشف کنند. درصورت ابتلا، این ویروس تا آخر عمر در بدن شما خواهد ماند. اما، استفاده از داروهای ضد ویروس می تواند بیماری را مدیریت کرده و تعداد دفعات عود آن را کاهش داد. بنابراین، از پزشک خود درمورد درمان های مناسب سوال کنید و از ایشان راهنمایی بگیرید.
بیماری تبخال تناسلی چقدر خطرناک است؟
اگرچه تبخال تناسلی می تواند دردناک، ناراحت کننده و اعصاب خورد کن باشد، اما یک تهدید جانی محسوب نمی شود. با این حال، این بیماری می تواند ریسک ابتلا به ویروس اچ آی وی - ویروس عامل بیماری ایدز - را افزایش دهد. زیرا، تاول های تبخال تناسلی محلی ایده آل برای ورود ویروس HIV به بدن هستند. از طرف دیگر، ابتلای همزمان به HIV و تبخال تناسلی می تواند باعث وخامت هر دو بیماری شود.
زنان باردار مبتلا به تبخال تناسلی، می توانند ناقل بیماری به نوزاد خود باشند. لذا، این بیماری به طور خاص در زمان بارداری می تواند بلقوه خطرناک باشد. خطر ابتلای جنین درصورتیکه مادر در اواخر بارداری مبتلا شده باشد، بیشتر خواهد بود. براساس تحقیقات صورت گرفته، حداقل ۳۰ درصد کل زنان مبتلا و ۵۰ درصد کسانی که به تازگی به این بیماری مبتلا شده اند تبخال تناسلی خود را به نوزادشان منتقل می کنند. این احتمال در مادرانی که مدتها قبل از بارداری به ویروس مبتلا شده اند بسیار کمتر است. کمتر از یک درصد نوزادانی که از مادرانی با تبخال تناسلی کهنه به دنیا می آیند، آلوده می شوند. علاوه بر این، معمولاً پزشکان برای زنانی که در اواخر دوران بارداری عود بیماری را تجربه می کنند، از جراحی سزارین برای وضع حمل استفاده می کنند.
علائم تبخال تناسلی هر چند وقت یکبار بروز می کند؟
این مسئله به نوع ویروسی که به آن مبتلا شده اید بستگی دارد. برای مثال، کسانی که ازطریق ویروس تبخال ساده نوع یک آلوده شده اند، درمقابل کسانی که با ویروس تبخال ساده نوع دو آلوده شده اند، دوره های عود بسیار کمتر و با شدت کمتری را تجربه می کنند. هر دو نوع این ویروس ها می توانند باعث ابتلا به بیماری تبخال تناسلی یا تبخال دهانی شوند. به عبارت دیگر، هر دو ویروس ها با تماس دهان به الت تناسلی یا برعکس، به ویروس دیگری تبدیل می شوند. از مسائل مهم در این بیماری این است که بسیاری از افراد مبتلا به آن، عوارض آن را تجربه نمی کنند و یا حتی از وجود این بیماری در خود اطلاعی ندارند.
تعداد و طول دوره های عود بیماری در کسانی که دچار بروز علایم می شوند برای هر شخصی متفاوت است. استرس، بیماری، قاعدگی و فاکتورهای دیگر می توانند محرک بروز علائم بیماری باشند.
آیا باید در مورد ابتلای خود به تبخال تناسلی به همسرمان بگوییم؟
شما باید تمام اطلاعات مربوط به بیماری خود را بدانید و آن را کاملا دراختیار همسرتان قرار دهید. در این صورت، شما و همسرتان می توانید درمورد نحوه داشتن رابطه جنسی سالم تصمیم بگیرید. در طول صحبت های خود، به همرتان بگویید که همیشه درصدی احتمال برای انتقال بیماری وجود دارد، با این حال، راه هایی هم برای کاهش این احتمال وجود دارد. مانند: استفاده از کاندوم و اجتناب از رابطه جنسی در دوره های عود بیماری.
همچنین، یکی دیگر از دلایلی که باید صادقانه با همسرتان درمورد بیماری خود صحبت کنید، این است که ممکن است ناقل اصلی بیماری به شما، همسرتان بوده باشد و ایشان از بیماری خود بی اطلاع باشد. همچنین، ممکن است که این گفتگو به رابطه شما در بلندمدت کمک کرده و مطمئنا همسرتان از صداقت شما سپاسگذار خواهد بود.
بهتر است درهنگام صحبت با همسرتان درمورد این بیماری، از میزان شیوع بالای آن نیز یاد کنید. این می تواند از تصور و ترس ایشان درخصوص بیماری و ادامه رابطه با شما، کمک کند. به ایشان بگویید که تبخال تناسلی نیز نوعی تبخال روی لب است و همان قدر شایع است. با این تفاوت که ویروس آن به جای لب و اطراف دهان، آلت تناسلی را آلوده کرده است.
توجه داشته باشید که تسلط بر احساسات و حفظ روحیه مثبت، می تواند در بهبود پیش روی بحث کمک کند. به عنوان مثال، درطول صحبت با همسرتان از جملات مثبت استفاده کرده و بگویید که «من مطمئنم که ما با هم از پس این مشکل بر خواهید آمد و زندگی خوشحالی خواهیم داشت...». مطمئنا جملات منفی نگر مانند «این مشکل احتمالاً زندگیمان را از هم خواهد پاشید...» مناسب نخواهد بود.
اگر قبل از انجام آزمایش و تشخیص تبخال تناسلی، رابطه جنسی داشتید، حتما باید همسرتان هم برای این بیماری آزمایش دهد.
از چه جایی می توانم در مورد تبخال تناسلی کمک و پشتیبانی دریافت کنم؟
مراکز زیادی برای کمک به افراد مبتلا به تبخال تناسلی در دسترس است. همچنین، عضویت در انجمن بیماری های مقاربتی و ارتباط با افرادی که شرایط مشابه شما را دارند، می تواند روحیه شما را بالاتر برده و همچنین، روش های بیشتر و مناسب تری برای جلوگیری از عود بیماری پیدا کنید. علاوه براین، مراجعه به پزشک درهنگام سردرگمی نیز می تواند به شما کمک کند.
