لیندان

داروی لیندان در دسته داروهای موثر بر پوست و غشای مخاطی بوده و جز دفع کننده های حشرات به شمار می آید و در درمان شپش سر و شپش ناحیه تناسلی کاربرد دارد. شکل این دارو به صورت شامپو و لوسیون بوده و دوز مصرفی آن، مطابق با تجویز پزشک، معمولاً به میزان ۳۰ میلی لیتر در هر بار مصرف برای بزرگسالان استفاده می شود. استفاده از داروی لیندان (Lindane) تنها در صورتی که به کارگیری داروهای امن تری مثل پرمترین موثر نباشد، توصیه می شود. از جمله عوارض جانبی که در اثر لیندان ممکن است در شخص  بروز پیدا کند می توان به موادی از قبیل سوزش یا قرمزی پوست اشاره نمود.

موارد و نحوه مصرف داروی لیندان(Lindane)

داروی لیندان برای درمان شپش سر و همچنین شپش ناحیه تناسلی (عانه) به کار برده می شود. شپش ها حشرات ریزی می باشند که بر روی ساقه مو تخم کرده و به راحتی  به افرادی که با شما در تماس نزدیک هستند سرایت پیدا می کنند. استفاده از لیندان موجب از بین بردن شپش و نیش آنها می شود.  از داروی لیندان برای جلوگیری از عفونت یا هجوم شپش ها و یا آلودگی مجدد نباید استفاده شود.

پیش از مصرف لیندان باید  بروشور اطلاعاتی آن را با دقت مطالعه کرد و در صورت هرگونه ابهامی با پزشک یا داروساز مشورت نمود. مراقب باشید  به دلیل سمی بودن لیندان از مصرف خوراکی آن خودداری کرده و از تماس با چشم، بینی و دهان نیز پرهیز نمایید. در صورت تماس لیندان با این نواحی بلافاصله محل را با آب شستشو داده و چنانچه احساس سوزش داشتید، فوراً به پزشک مراجعه نمایید. همچنین در صورت وجود تحریکات پوستی از قبیل زخم های باز، بثورات، بریدگی یا زخم،  از استفاده لیندان در آن ناحیه خودداری کنید؛ مگر اینکه پزشک توصیه دیگری در این مورد داشته باشد.

 قبل یا بعد از مصرف لیندن(Lindane) نباید هیچ گونه محصول موی دیگر مبتنی بر روغن، مانند درمان های روغنی یا پانسمان های مو برپایه روغن را به کاربرد. چنانچه از این محصولات استفاده می نمایید، باید پیش از استفاده از لیندان، آن را کاملاً بشویید؛ چرا که وجود این محصولات بر روی مو ممکن است جذب لیندان و خطر عوارض جانبی را افزایش دهند.

پیش از مصرف داروی لیندان باید موهای خود را با شامپوی معمولی و بدون نرم کننده شسته و خوب خشک نمایید و  حداقل یک ساعت پس از خشک کردن موها صبر نمایید. میزان مصرف لیندان برای افراد بزرگسال به طور معمول حدود ۳۰ میلی لیتر و برای افرادی که موهای بلند  و ضخیم تری دارند نیز نباید از ۶۰ میلی لیتر بیشتر باشد.

قبل از استفاده لیندان(Lindane)، ظرف محتوی آن را به خوبی تکان دهید و با استفاده از دستکش های ساخته شده از نیتریل، لاتکس با نئوپرن و وینیل خالص، آن را بر روی موها قرار دهید تا از تماس غیر ضروری با پوست جلوگیری شود. استفاده از دستکش هایی که با لاتکس طبیعی ساخته شده اند می تواند موجب نفوذ لیندان در دستکش شود. مقدار کمی از لیندان را بر روی موها و پوست سر خود مطابق با دستور پزشک بمالید. توجه داشته باشید که موها باید کاملاً خشک باشند و از اضافه کردن آب خودداری نمایید و مطمئن شوید که موهای ریز را در امتداد گردن و پشت گوش خود قرار داده اید.

پس از گذاشتن لیندان بر روی موها به مدت ۴ دقیقه زمان بگیرید و در این مدت نیاز به استفاده از هیچ وسیله دیگری از جمله کلاه یا حوله برای پوشاندن موها نمی باشد. پس از این زمان با استفاده از مقدار کمی آب گرم و نه داغ، سر و موها را مالش دهید تا کف تشکیل شود و پس از آن بلافاصله تمامی کف تولید شده را بشویید. دقت کنید که از تماس لیندان با بقیه قسمتهای بدن جلوگیری شود و نیازی به استفاده دوباره از آن نیز نمی باشد. پس از انجام این کار موهای خود را با حوله خشک کرده و با استفاده از شانه یا موچین مخصوص نیش تخم ها را از بین ببرید. برای اطمینان از اینکه تمامی تخم های شپش از بین رفته اند می توانید از کمک شخص دیگری استفاده نمایید؛ البته در زمان انجام این کار باید از دستکش استفاده شود. لیندان باقیمانده را در بطری در بسته نگه داشته و دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی نگهداری کنید و در پایان دست های خود را به خوبی بشویید.

 در صورتی که لیندان برای یک نوزاد یا کودک خردسال تجویز شده است، مراقب باشید تا در زمانی که شامپو در موها است ، کودک به موها دست نزده و سپس در دهان خود فرو نکند. 

در صورتی که دارو و شامپو لیندان را برای شخص دیگری به کار می برید مطابق با دستورالعمل بالا از دستکش استفاده نمایید و پس از پایان کار به خوبی دست های خود را شستشو دهید.

 آسان ترین روش برای تشخیص داشتن شپش این است که  بر روی ساقه های مو به دنبال شپش های کوچک خاکستری یا سفید ثابت ‌شده بگردید. علائم داشتن شپش شامل مواردی  از قبیل خارش شدید، بخصوص در پوست سر و همچنین ابروها، مژه ها، ریش یا کشاله ران می باشد. ممکن است پس از درمان با شامپوی لیندان نیز خارش ادامه پیدا کند. علت این خارش می تواند شپش های مرده باشد که در بین موها باقی مانده است و تا مدت طولانی ادامه پیدا کند. می توانید از پزشک خود در مورد داروهایی که باعث تسکین خارش می شود راهنمایی بگیرید.

همچنین در صورت ادامه دار بودن این وضعیت یک تا دو هفته پس از درمان و یا وخیم تر شدن آن باید به پزشک مراجعه نمایید.

موارد احتیاط و هشدار داروی لیندان(Lindane)

قبل از آنکه از  داروی لیندان استفاده نمایید در صورت داشتن حساسیت به آن یا وجود دیگر آلرژی ها، پزشک خود را در جریان قرار دهید تا از بروز واکنش های آلرژیک یا مشکلات دیگر به دلیل وجود مواد غیر فعال در  این دارو جلوگیری نمایید. می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد واکنش های حساسیت زا با پزشک خود مشورت نمایید. 

همچنین در صورت داشتن سابقه پزشکی در موارد زیر پزشک یا داروساز را در جریان قرار دهید:

• پسوریازیس
• درماتیت
• عفونت HIV
•  سابقه آسیب جدی به سر
•  تشنج
•  تومورهای مغزی
•  بیماری شدید کبد
•  سوء مصرف الکل،
•  قطع ناگهانی مصرف الکل یا آرام بخش

با استفاده از داروی لیندان(Lindane) ممکن است دچار سرگیجه شوید و مصرف الکل و مواد مخدر نیز این سرگیجه را افزایش خواهد داد. به همین  دلیل از انجام کارهایی که هوشیاری بالایی نیاز دارند، مانند رانندگی یا کار با برخی ماشین آلات خودداری نمایید و مصرف مشروبات الکلی و مواد مخدر را محدود کنید. به منظور دریافت اطلاعات بیشتر در مورد این عارضه می توانید با پزشک خود صحبت نمایید.

برای انجام آزمایشات تصویربرداری از قبیل اشعه ایکس یا سی تی اسکن که نیاز به استفاده از رنگ دارند نیز باید مصرف لیندان را به پزشک خود اطلاع دهید.

از داروی لیندان تنها در صورتی باید استفاده شود که به کارگیری داروهای امن تری  مانند پرمترین  کارایی لازم را نداشته باشد. در صورتی که درمان با لیندان جواب نداد، نباید به صورت مجدد از آن برای از بین بردن همان آلودگی شپش استفاده نمود.

استفاده طولانی مدت از لیندان می ‌تواند باعث تشنج و گاهی مرگ شود. همچنین واکنش های نادر و گاهی کشنده ای مثل تشنج در اثر مصرف لیندان ممکن است حتی پس از یکبار استفاده صحیح از داروی لیندان نیز رخ دهد.

استفاده از داروی لیندان برای نوزادان نارس یا بیمارانی که تشنج های کنترل‌ شده ضعیفی دارند،  مجاز نمی باشد. همچنین در مورد نوزادان، کودکان، افراد مسن و بیماران مبتلا به بیماریهای پوستی، از قبیل بثورات پوستی یا پسوریازیس و بیمارانی با وزن پایین کمتر از ۵۰ کیلوگرم نیز مصرف داروی لیندان باید با احتیاط بیشتری انجام گیرد.

ممکن است پس از درمان موفق یا ناموفق با داروی لیندن(Lindane) دچار خارش شوید. همچنین پس از مصرف مجدد لیندان باید تا چندین ماه از استفاده آن خودداری نمایید. 

عوارض جانبی داروی لیندان(Lindane)

 در اثر مصرف لیندان ممکن است عوارضی مانند سوزش و قرمزی پوست ایجاد شود که در صورت تداوم یا وخیم تر شدن این عوارض باید با پزشک خود مشورت نمود؛ زیرا ممکن است  این علائم  نشانه های از جذب لیندان از طریق پوست باشد.

فراموش نکنید که داروی لیندان (Lindane)در شرایطی برای شما تجویز شده است که مزایای آن در مقایسه با عوارض احتمالی بسیار بیشتر است و در بسیاری مواقع ممکن است که هیچگونه عارضه جدی برای شخص نداشته باشد. با این وجود در صورت مشاهده عوارض جانبی نادری از قبیل موارد زیر بلافاصله باید به پزشک خود اطلاع دهید:

• استفراغ
• سرگیجه
• خواب آلودگی
•  تشنج

همچنین بروز واکنش های آلرژیک بسیار جدی به داروی لیندن نیز اندک می باشد. ولی چنانچه هر کدام  از علائم زیر را مشاهده کردید بلافاصله به پزشک خود را در جریان قرار دهید:

• بثورات پوستی
•  خارش یا تورم (به ویژه در صورت، زبان، گلو)
• سرگیجه شدید
•  مشکل تنفسی

البته آنچه که در این مطلب بیان شد تمامی عوارض جانبی احتمالی که در اثر مصرف داروی لیندان ممکن است بروز پیدا کند نمی باشد و در صورت مشاهده هر گونه نشانه غیر عادی پس از مصرف آن باید با پزشک خود مشورت نمود.

 فراموشی و مصرف بیش از حد داروی لیندان(Lindane)

در صورت فراموش کردن مصرف لیندان در یک  نوبت تجویز شده، به محض یادآوری می توان از آن استفاده کرد. اما در صورتی که به زمان بعدی مصرف لیندان نزدیک شده اید، می توانید با صرف نظر کردن از آن،  مطابق با دستورالعمل پزشک به مصرف نوبت ‌های بعدی داروی لیندان ادامه دهید.

همچنین اگر در اثر مصرف بیش از حد داروی لیندان دچار مشکلات حادی مانند غش یا مشکل تنفسی شدید، باید بلافاصله با اورژانس تماس بگیرید یا به مراکز درمانی مراجعه نمایید.

 نکات نگهداری داروی لیندان

با توجه به برند های مختلف تولید کننده داروی لیندان، شرایط نگهداری آنها متفاوت است و برای آگاهی از این شرایط باید بروشور های همراه این دارو را با دقت مطالعه کرد و یا از مشورت پزشک و داروساز استفاده نمود.

 توجه داشته باشید که دارو از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه داشته شود. همچنین ریختن این دارو در فاضلاب  مجاز نمی باشد؛ مگر اینکه منعی برای انجام این کار نباشد. برای امحاء داروهایی که به آنها نیاز نداریم و یا تاریخ مصرف آنها گذاشته است می توان از مشورت شرکت های دفع زباله یا داروساز استفاده نمود.