تداخلات دارویی لاموتریژین(Lamotrigine)
وجود تداخلات دارویی می تواند عملکرد دارو را تغییر داده یا اینکه عوارض جانبی را که در اثر مصرف داروی لاموتریژین ایجاد می‌شود را افزایش دهد. تداخلات دارویی که در ادامه مطلب گفته می شود شامل همگی تداخلات دارویی نیست و ممکن است علاوه بر این موارد تداخلات دارویی دیگر نیز وجود داشته باشد که برای اطلاعات بیشتر باید حتماً با پزشک مشورت نمود. به همین منظور قبل از مصرف دارو فهرست کاملی از تمام داروهایی را که مصرف می کنید چه تجویز پزشک و چه داروهایی که به صورت گیاهی استفاده می نمایید را به پزشک خود ارائه دهید. همچنین نباید مصرف هیچ دارویی را بدون تجویز پزشک شروع کرده و یا متوقف کنید و یا اینکه دوز مصرفی آن را تغییر دهید .
از جمله محصولاتی که می تواند با داروی لاموتریژین تداخل داشته باشد می توان به دوفتیلید، اورلیستات اشاره نمود.
داروی لاموتریژین با دوفتیلید می تواند منجر به بروز تداخلات شدید شود و به همین منظور می‌توان برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک یا داروساز مشورت نمود.
همچنین مصرف داروهای زیر می تواند موجب ایجاد تداخلات جدی شود و اثرات بسیار مضری برای انسان داشته باشند:
- لاموتریژین ، والپروئیک اسید
- لاموتریژین، بریواراستام، پرامپانل، ریفامپین
- داروهای ضد بارداری لاموتریژین ، حاوی استروژن
- درمان جایگزینی لاموتریژین، استروژن
- باربیتورات های منتخب،لاموتریژین
همچنین استفاده از داروهایی که در زیر می‌آید می‌تواند باعث ایجاد تداخلات متوسط دارویی شود:
- لاموتریژین ، کاربامازپین
- لاموتریژین ، لوپیناوویر، ریتوناوویر
- لاموتریژین ، فنی توئین؛ باربیتورات های ضد تشنج
- مسدود کننده کانال سدیم؛ مسدود کننده کانال پتاسیم ، لاکوزامید
- عوامل با خطر هیپوناترمی ، دسموپرسین
- عوامل با خطر هیپوناترمی ، دسموپرسین (شب ادراری)
- لاموتریژین ، داروهای ضد بارداری فقط پروژستین انتخاب شده
تداخلات رده X (پرهیز) داروی لاموتریژین نیز عبارتند از:
آزلاستین (نازال)، برم پریدول، دوفتیلید، اورفنادرین، اوکسوممازین، پارالدهید، تالیدومید
همچنین مصرف داروی لاموتریژین می تواند اثر فراورده های ضدبارداری مثل پروژسترون را کاهش دهد و موجب افزایش اثر داروهای زیر شود:
الکل (اتیل)، آزلاستین (نازال)، بلونانسرین، برکسانولون، بوپرنورفین، داروهای تضعیف‌کننده CNS، دسموپرسین، دوفتیلید، فلونیترازپام، لاکوزامید، متفورمین، متوتری‌مپرازین، متی‌روسین، الانزاپین، آگونیست های اوپیوئیدی، اورفنادرین، اکسی کدون، پارالدهید، پیریبدیل، پرامی‌پکسول، پروکائین‌آمید، روپینیرول، روتیگوتین، سوورکسانت، تالیدومید، زولپیدم.
علاوه بر آن مصرف داروهای زیر می تواند اثر داروی لاموتریژین را کاهش دهد:
استامینوفن، آتازاناویر، کاربامازپین، سنوبامات، مشتقات استروژن، مشتقات استروژن (فراورده‌های ضدبارداری)، ازوگابین، فوس فنی‌توئین، لوپیناویر، مفلوکین، میانسرین، ارلیستات، فنوباربیتال، فنی‌توئین، پریمیدون، ریفامپین، ریتوناویر.
همچنین با مصرف داروهای زیر اثر لاموتریژین افزایش پیدا خواهد کرد:
آلیزاپرید، بریمونیدین (موضعی)، بروموپرید، برم پریدول، کانابیدیول، ماری‌جوانا (شاهدانه)، کلرمتیازول، کلرفنسین، کاربامات، دایمتیندن (موضعی)، دوکسیلامین، درونابینول، دروپریدول، اسکتامین، هیدروکسی زین، گیاه کاوا، لمبورکسانت، لیسورید مالئات، لوفکسیدین، منیزیم سولفات، متوتری‌مپرازین، متوکلوپرامید، مینوسیکلین (سیستمیک)، نابیلون، اوکسوممازین، پرامپانل، فنوباربیتال، روفینامید، سدیم اکسیبات، سولتیام، تتراهیدروکانابینول، کانابیدیول، تری‌مپرازین، محصولات والپروات.
مصرف برخی از داروها نیز می تواند لاموتریژین را از بدن حذف کند و در نتیجه بر عملکرد آن بر روی بدن تاثیر گذار باشد از مهمترین این داروها می توان موارد زیر را نام برد:
کنترل بارداری هورمونی (مانند قرص ها، چسب ها)، استروژن ها، داروهای دیگر برای درمان تشنج (مانند فنوباربیتال، فنی توئین، پریمیدون، والپروئیک اسید)، برخی از مهارکننده های پروتئاز HIV (مانند لوپیناویر/ریتوناویر، آتازاناویر/ریتوناویر)، ریفامپین
در صورتی که فرد بیمار از کنترل بارداری هورمونی استروژن استفاده می کند باید هرگونه تغییری در الگوی قاعدگی خود مثل خونریزی های ناگهانی را سریعاً به پزشک اطلاع دهد . مصرف داروی لاموتریژین ممکن است. اثربخشی روش های پیشگیری از بارداری مثل قرص ،چسب یا حلقه را کاهش دهد و موجب ایجاد بارداری شود . به همین علت لازم است که همزمان با مصرف لاموتریژین از روش های کنترل بارداری قابل اعتماد بیشتری با مشورت پزشک یا داروساز استفاده کرد و اگر لکه بینی جدید یا خونریزی شدید دارید نیز می تواند نشانه اختلال در روش پیشگیری از بارداری باشد که باید این مطلب را به پزشک خود اطلاع دهید .
از دیگر مواردی که در تداخلات دارویی لاموتریژین باید آن را مد نظر قرار داد این است که محصولاتی مانند الکل، ماری جوانا (کانابیس)، آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین)، داروهای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی و مسکن های مخدر (مانند کدئین) می توانند موجب خواب آلودگی می شوند که همزمانی مصرف آنها با لاموتریژین باید به پزشک و داروساز اطلاع داده شود. همچنین بر روی برچسب تمام داروهای که مصرف می‌کنید می توانید وجود اثر خواب آلودگی در آنها را بررسی نمایید و در مورد استفاده صحیح از این داروها به صورت همزمان با لاموتریژین با پزشک خود یا داروساز مشورت نمایید.
یکی دیگر از تداخلات ای که در مصرف داروی لاموتریژین ممکن است ایجاد شود این است که با برخی از تست های آزمایشگاهی مانند غربالگری مواد مخدر ادرار ، ایجاد تداخل نماید و ممکن است باعث ایجاد نتایج نادرست شود به همین منظور قبل از انجام این آزمایش ها ،پرسنل آزمایشگاه یا پزشک مورد نظر را در جریان مصرف لاموتریژین قرار دهید.
تایید شده توسط داروبین
