تداخلات دارویی ستیریزین (Cetirizine)
تداخلات دارویی واکنش هایی هستند که نحوه عملکرد داروها را تغییر داده یا خطر عوارض جانبی جدی را افزایش می دهد. این مقاله به بررسی تمام تداخلات دارویی این دارو نمی پردازد، لذا فهرستی از تمام محصولات مصرفی خود (از جمله داروهای نسخه ای یا غیر نسخه ای و محصولات گیاهی) تهیه کرده و آن را با پزشک و داروساز به اشتراک بگذارید. هیچ دارویی را بدون تأیید پزشک شروع یا متوقف نکنید یا دوز آن را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند، عبارتنداز:
- آکلیدینیوم
- آزلاستین (بینی)
- برومپریدول
- سیمتروپیوم
- الوکسادولین
- گلیکوپیرولات (استنشاق دهانی)
- گلیکوپیرونیوم (موضعی)
- ایپراتروپیوم (استنشاق دهانی)
- لاسمیدیتان
- لووسولپیرید
- ارفنادرین
- اوکساتومید
- اوکسوممازین
- پارالدهید
- پیتولیسانت
- پتاسیم کلراید
- پتاسیم سیترات
- روفناسین
- تالیدومید
- تیوتروپیوم
- اومکلیدینیوم
در صورت مصرف داروهای زیر به پزشک اطلاع دهید:
- سایر داروهای خوابآور مانند مسکنها و ضد سرفههای اوپییوئیدی (مانند کدئین، هیدروکودون)
- الکل
- ماریجوانا
- داروهای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم)
- شلکنندههای عضلات (مانند کاریسوپرودول، سیکلوبنزاپرین)
- سایر آنتیهیستامینها (مانند کلرفنیرامین، دیفنهیدرامین)
برچسب تمامی داروهای مصرفی خود (مانند داروهای آلرژی و سرماخوردگی و سرفه) را بررسی کنید، چون ممکن است حاوی مواد خوابآور باشند. در مورد مصرف ایمن این محصولات با پزشک صحبت کنید.
مصرف همزمان سیتریزین با آنتیهیستامینهای پوستی (مانند کرم، پماد، اسپری دیفنهیدرامین) موجب افزایش عوارض جانبی میگردد.
این دارو بسیار شبیه هیدروکسیزین و لووسیتریزین میباشد، لذا این داروها را همراه هم مصرف نکنید.
این دارو می تواند با برخی از تستهای آزمایشگاهی (مانند تست پوستی آلرژی) تداخل کرده و باعث بروز نتایج اشتباه شود. از این رو توصیه می شود پزشک و آزمایشگاه را در جریان مصرف این دارو قرار دهید.
سیتریزین اثرات مهار کننده های استیل کولین استراز، بنزیل پنیسیلوئیل پلی لیزین، بتاهیستین، عوامل معده روده ای (پروکینتیک ها)، هیالورونیداز، ایتوپرید، لووسولپیرید، نیتروگلیسرین، پیتولیسانت، سکرتین را کاهش میدهد.
مهار کننده های استیل کولین استراز، آمفتامین ها، لوماکافتور و ایواکافتور، القا کننده های P-gp/ABCB1اثرات این دارو را کاهش میدهند.
اثرات داروهای زیر، توسط سیتریزین افزایش مییابد.
- اتانول
- آمزینیوم
- داروهای آنتی کولینرژیک
- آزلاستین (بینی)
- بلونانسرین
- برکسانولون
- بوپرنورفین
- سیمتروپیوم
- کلوزاپین
- سرکوب کننده های CNS
- الوکسادولین
- فلونیترازپام
- گلوکاگون
- گلیکوپیرولات (استنشاق دهانی)
- متوتریمپرازین
- متیروزین
- میرابگرون
- آگونیست های اپیوئیدی
- ارفنادرین
- اوکسی کدون
- پارالدهید
- پیلسیکاینید
- پیریبدیل
- پتاسیم کلراید
- پتاسیم سیترات
- پرامی پکسول
- راموسترون
- روفناسین
- روپی نیرول
- روتیگوتین
- SSRIها
- سوورکسانت
- تالیدومید
- دیورتیک های تیازیدی و شبه تیازیدی
- تیوتروپیوم
- توپیرامات
- زولپیدم
داروهای زیر، کارایی ستیریزین را افزایش میدهند.
- آکلیدینیوم
- آلیزاپرید
- آمانتادین
- فراورده های حاوی توکسین بوتولینیوم
- بریمونیدین (موضعی)
- بروموپرید
- برومپریدول
- کانابیدیول
- کانابیس
- کلرال بتائین
- کلرمتیازول
- کلرفنسین کاربامات
- دیمتیندن (موضعی)
- دوکسیلامین
- درونابینول
- دروپریدول
- اردافیتینیب
- اسکتامین
- گلیکوپیرونیوم (موضعی)
- هیدروکسی زین
- ایپراتروپیوم (استنشاق دهانی)
- کاوا کاوا
- لاسمیدیتان
- لمبورکسانت
- لوفکسیدین
- لوماکافتور و ایواکافتور
- منیزیم سولفات
- متوتریمپرازین
- متوکلوپرامید
- میانسرین
- مینوسیکلین (سیستمیک)
- نابیلون
- اوکساتومید
- اوکسوممازین
- پرامپانل
- مهار کننده های P-gp/ABCB1
- پیلسیکاینید
- پراملینتید
- رانولازین
- روفینامید
- سدیم اکسیبات
- تتراهیدروکانابینول
- تتراهیدروکانابینول و کانابیدیول
- تریمپرازین
- اومکلیدینیوم