داروی آنتی باکتریال سفوروکسیم

سفوروکسیم (Cefuroxime) از جمله داروهای ضد عفونتِ ضد باکتری و متعلق به خانواده سفالوسپورین های نسل دوم است که با ممانعت از تکثیر باکتری ها اثرات درمانی خود را اعمال می کند. این دارو به صورت قرص سفوروکسیم 125،250 و 500 میلی گرم، سوسپانسیون سفوروکسیم 125 و 250 میلی گرم و ویال سفوروکسیم 250، 750 و 1.5 میلی گرم تولید شده و برای درمان بیماری هایی از قبیل مننژیت، اوتیت مدیا، پرتیونیت، فارنژیت، سینوزیت و سایر عفونت ها مورد استفاده قرار می گیرد. تهوع، اسهال، استفراغ و درد معده از عوارض شایع سفوروکسیم به شمار می روند. تجویز سفوروکسیم در افراد دارای حساسیت به پنی‌سیلین‌ها یا سایر آنتی‌بیوتیک‌های سفالوسپورینی و همچنین مبتلایان به بیماری های کلیوی، روده، کبدی و سوء‌تغذیه نیازمند احتیاط بیشتری است. از تداخلات مهم سفوروکسیم می توان به ب.ث.ژ (داخل مثانه‌ای)، واکسن وبا، آنتاگونیست های گیرنده H2 هیستامین، مهارکننده‌های پمپ پروتون اشاره کرد.

موارد و نحوه مصرف سفوروکسیم

سفوروکسیم (Cefuroxime) برای درمان بیماری‌های باکتریایی استفاده می‌شود. این دارو یک آنتی‌بیوتیک سفالوسپورینی است و مانع از رشد باکتری‌ها می‌شود. کاربرد این دارو فقط برای درمان عفونت‌های باکتریایی است و برای درمان بیماری‌های ویروسی (مانند سرماخوردگی، آنفولانزا) کاربردی ندارد. مصرف غیر ضروری و بی رویه از هر نوع آنتی‌بیوتیکی می‌تواند تاثیر آنها را در آینده کاهش دهد.

سفوروکسیم به صورت خوراکی، معمولا ۲ بار در روز (هر ۱۲ ساعت) و بر اساس تجویز پزشک مصرف می شود. توصیه می شود به منظور افزایش جذب و کاهش درد معده، این دارو را همراه با غذا مصرف کنید. میزان مصرف این دارو به وضعیت بیماری و واکنش به درمان بستگی دارد. قرص های سفوروکسیم را کامل ببلعید و از خرد کردن یا جویدن آن خودداری کنید. سفوروکسیم داروی بسیار تلخی است و اگر بلعیدن قرص برایتان دشوار است می توانید از مایع سوسپانسیون استفاده کنید. توصیه می شود برای افزایش کارایی این دارو، آن را در فواصل زمانی منظم مصرف کنید. می توانید برای کمک به یادآوری، دارو را هر روز در زمان مشخصی استفاده نمائید.

دوره درمان با این دارو را حتی با وجود بهبود علائم کامل کنید، قطع زودهنگام دارو موجب می شود که باکتری‌ها دوباره رشد کرده و بیماری بازگشت پیدا کند. در نهایت اگر به‌رغم مصرف سفوروکسیم بیماری‌تان بهتر نمی‌شود و یا تشدید می‌شود پزشک را مطلع کنید.

 موارد احتیاطی در مصرف سفوروکسیم

اگر به داروی سفوروکسیم (Cefuroxime)، پنی‌سیلین‌ها یا سایر آنتی‌بیوتیک‌های سفالوسپورینی (مانند سفالکسین) یا هر ماده دیگری حساسیت دارید پیش از مصرف دارو پزشک را مطلع کنید. ممکن است که در ساخت این دارو از برخی موادی استفاده شده باشد که می‌توانند باعث بروز واکنش حساسیتی و یا سایر مشکلات شوند. برای دریافت جزئیات بیشتر با داروساز صحبت کنید و پیش از مصرف این دارو پزشک را از سابقه پزشکی خود، بخصوص موارد زیر مطلع کنید:

• بیماری کلیوی
• بیماری روده (کولیت)
• بیماری کبد
• سوء تغذیه

سفوروکسیم باعث گیجی یا خواب‌آلودگی می‌شود، الکل یا ماریجوانا نیز این وضعیت را تشدید می‌کنند. لذا در حین مصرف این دارو و تا اطمینان از هوشیاری کامل از رانندگی، کار با دستگاه ها و یا فعالیت‌های مشابه خودداری کنید. همچنین، از مصرف مشروبات الکلی و مواد مخدر بپرهیزید.

سفوروکسیم می‌تواند بر کارایی واکسن‌های باکتریایی زنده (مانند واکسن تیفوئید)‌ اثر بگذارد. بنابراین قبل از هرگونه ایمن‌سازی یا واکسیناسیون مصرف این دارو را به متخصص اطلاع دهید.

ممکن است که سالمندان نسبت به عوارض جانبی سفوروکسیم حساس‌تر باشند و بهتر است که این دارو را با احتیاط استفاده کنند.  

 عوارض جانبی سفوروکسیم (Cefuroxime)

عوارض شایع مصرف سفوروکسیم عبارتنداز:

• تهوع
•  استفراغ
•  اسهال
•  درد معده
•  سرگیجه و خواب‌آلودگی (در مصرف دوزهای بالا).

 اگر هر کدام از این علائم تشدید شد و یا ادامه داشت فورا به پزشک اطلاع دهید و به خاطر داشته باشید که از دیدگاه پزشک فواید این دارو برای شما از مضراتش بیشتر است. همچنین اغلب افرادی که از این دارو استفاده می‌کنند با عوارض جانبی حادی روبرو نمی‌شوند.

در صورتی که با عوارض حاد زیر مواجه شدید، فورا به پزشک اطلاع دهید:

• خستگی یا ضعف غیرعادی
• علائم مشکلات کبدی (مانند تهوع یا استفراغ مزمن، درد معده یا پایین شکم، زردی چشم یا پوست، ادرار تیره)
• علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در میزان ادرار)
• علائم عفونت جدید (مانند تب، گلو درد مداوم)
• افزایش خونریزی یا کبودی
• مشکلات تعادل
• تغییرات خلقی و روانی (مانند گیجی)

در موارد نادر، ممکن است که در نتیجه مصرف سفوروکسیم به یک بیماری حاد گوارشی مبتلا شوید که ناشی از باکتری C.difficile می‌باشد. این بیماری ممکن است در زمان مصرف این دارو یا هفته‌ها و ماه‌ها بعد از مصرف آن بروز کند. در صورت مشاهده علائم زیر فورا پزشک را مطلع کنید و از مصرف داروهای ضد اسهال و دارو‌های اپیوئیدی بپرهیزید:

• اسهال مداوم
•  درد یا گرفتگی در معده یا پایین شکم
• وجود خون یا مخاط در مدفوع

مصرف مقادیر بالا یا مصرف طولانی مدت سفوروکسیم ممکن است باعث ایجاد سفیدک دهانی یا عفونت قارچی واژینال شود. لذا، اگر با نقاط سفید در دهان، تغییر در ترشحات واژینال یا سایر علائم جدید روبرو شدید، با پزشک تماس بگیرید.

به ندرت ممکن است که مصرف این دارو موجب بروز حساسیت بسیار حاد شود، از این رو در صورت بروز علائم حساسیت شدید فورا به پزشک مراجعه کنید. علائم حساسیت عبارتنداز:

• راش پوستی
• خارش یا تورم (بخصوص در صورت، زبان، گلو)
• سرگیجه شدید
• تنگی نفس

این مطلب تمامی عوارض جانبی سفوروکسیم (Cefuroxime) را پوشش نمی دهد، لذا اگر با سایر عوارض مواجه شدید به پزشک اطلاع دهید.

فراموشی و مصرف بیش از حد سفوروکسیم

اگر مصرف یک نوبت از سفوروکسیم را فراموش کرده‌اید به محض یادآوری آن را مصرف کنید، مگر اینکه نوبت بعدی نزدیک باشد. نوبت بعدی را سر وقت مصرف کنید و میزان آن را دو برابر نکنید.

در صورت مشاهده مسمومیت و بروز علائم حادی مانند بی‌هوشی و تنگی‌نفس با 115 تماس بگیرید. در سایر موارد فورا به پزشک مراجعه کنید. مسمومیت با سفوروکسیم می تواند باعث تشنج شود.

نکات مهم در مصرف سفوروکسیم

مصرف این دارو را به دیگران پیشنهاد ندهید.

این دارو تنها برای بیماری فعلی شما تجویز شده است، لذا از مصرف آن برای درمان سایر عفونت‌ها در آینده، جز به تجویز پزشک خودداری کنید.

نحوه نگهداری از سفوروکسیم (Cefuroxime)

سفوروکسیم را در دمای اتاق و بدور از نور و رطوبت نگهداری کنید. همه داروها را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی نگهدارید.

وقتی که دوره مصرف این دارو تمام شد یا تاریخ مصرف آن پایان یافت، آن را به درستی دور بریزید. هیچ دارویی را در فاضلاب نریزید.